Þorvaldur þagnar og þótti vel boðið.

Thorvaldr becomes silent and thought (it) was well asked.

Þórir svarar þá: "Eigi er þetta að þiggja og þarf eigi að hugsa um það. 

Thorir then answers: "This is not to take lodging for a night and it isn't necessary to think about it.

Löngu átti eg þenna kost og kalla eg mér lið eigi veitt þó að slíkt sé og til lítils kom mér að gefa þér fé mitt."

Long ago I had this choice, and I call more troops not givwn although such would be and was of small avail to me to give you my wealth."

Þá mælti Þorvaldur: "Hvað viltu þá gera fyrir lögmálsstaðinn?"

Then Thorvaldr said: "What will you then do for the ground of action?"

Blund-Ketill mælti: "Eigi annað en þú gerir og einn skapir slíkt er þú vilt."

Blund-Ketill said: "Not other than you also make a mind such as you wanted."

Þá svarar Þorvaldur: "Svo líst mér sem engi sé annar á ger en að stefna."

Then Thorvaldr answers: "So, it seems to me that no one would be another to do than to summon one."

Hann stefnir þá Blund-Katli um rán og nefnir sér votta og hefir þau orð og umkvæði sem hann fékk frekust haft.

He then summons Blund-Kettil for robbery and names himself witnesses and the words he has used (?) and wording as he was able to most greedily have.

Nú snýr Blund-Ketill heim að húsum og mætir Austmanninum Erni er hann gekk að varnaði sínum.

Blund-Ketill now turns home to the farm houses and meets the Norwegian Erni, when he went to his protection. (?)

Örn spurði: "Ertu sár bóndi er þú ert svo rauður sem blóð?"

Orn asked: "Are you wounded, farmer, when you were so red as blood?"

Hann svarar: "Eigi er eg sár en eigi er þetta betra. 

He answers: "I am not wounded, but not is this better.

Þau orð eru töluð við mig sem aldrei hafa áður töluð verið. 

The words were spoken against me as never before have been spoken.

Eg er kallaður þjófur og ránsmaður."

I have called Thjofr also a thief."

Örn tekur boga sinn og lætur koma ör á streng og kemur þá út í því er þeir stigu á bak. 

Orn takes his bow and causes to bring an arrow to (the) string, and then comes out in that when they got on their horses.

Hann skaut og varð maður fyrir og lætur sígast niður af hestinum og var það Helgi son Arngríms goða. 

He shot and a man happened in front and let him sink down from his horse and that one was Helgi, chieftain Argrim's son.

Þeir hlaupa að honum.

They run to him.

Þórir otar sér fram milli manna og hratt mönnum frá sér og biður gefa sér rúm "því að mér mun mest um hugað."

Thorir pushes himself forward from among the men and and pushed the men away from him and asks to give him (Helgi) room, "because I will be most concerned."

Hann laut að Helga niður og var hann þá dauður.

He bent down (Z. says "bow down," but I think "bent down" works better here) to Helgi and he was then dead.

Þórir mælti: "Er lítill mátturinn fóstri minn?"

Thorir said: "Is my foster relative's strength little?"

Þórir réttist þá frá honum og mælti: "Talaði sveinninn við mig. 

Thorir then rose up from him and said: "The boy told me.

Sagði hann tvisvar hið sama, þetta hérna:"

He said twice the same, this here:"

Brenni, brenni

Burned, burned

Blund-Ketil inni.

Blund-Ketil inside.

Arngrímur svarar þá: "Nú fór sem mig varði að oft hlýtur illt af illum og grunaði mig að mikið illt mundi af þér hljótast Þórir og eigi veit eg hvað sveinninn hefir sagt þó að þú fleiprir eitthvert. 

Arngrimr then answers, "Now it went as I had a foreboding and often suffers ill of evil and I suspected that much ill would result from you, Thorir, and I don't know what the boy has said although you prattle some."

En þó er eigi ólíklegt að slíkt verði gert. 

Yet it is not unlikely that such became done.

Hófst þetta mál illa. 

This matter began poorly.

Kann og vera að svo lúkist."

I knew also to be that it so ended."