Here’s my translation

Alan

Þorvaldur þagnar og þótti vel boðið.
Þorvaldr becomes silent and (it) seemed well offered.

Þórir svarar þá: "Eigi er þetta að þiggja og þarf eigi að hugsa um það.
Þórir answers then: “(One) is not to accept (þiggja, Z1) this and (one) need not to think about that.

Löngu átti eg þenna kost og kalla eg mér lið eigi veitt þó að slíkt sé og til lítils kom mér að gefa þér fé mitt."
Long-ago I had this choice and I send-for help not granted to me even though such (ie similar) should-exist and to small (degree) came to me to give you my money.” (?? This is as clear as mud to me)

Þá mælti Þorvaldur: "Hvað viltu þá gera fyrir lögmálsstaðinn?"
Then spoke Þorvaldr: “What do you want to make (stipulate?) for (as) the-ground-of-action (legal point)?”

Blund-Ketill mælti: "Eigi annað en þú gerir og einn skapir slíkt er þú vilt."
Blund (Dozy) Ketill spoke: “Not other than you make (stipulate?) and alone shape (form, skapa, verb) such as you want.”

Þá svarar Þorvaldur: "Svo líst mér sem engi sé annar á ger en að stefna."
Then Þorvaldr answers: “So (it) seems to me that (there) is no other (choice) given (göra, Z4) than to summon.”

Hann stefnir þá Blund-Katli um rán og nefnir sér votta og hefir þau orð og umkvæði sem hann fékk frekust haft.
He summons then Blund (Dozy) Ketill concerning (the) robbery and names for himself witnesses and (he) uses (hafa, Z4) those words and terms as he was-able-to (fá + pp) use (hafa, Z4) most-harshly (?).

Nú snýr Blund-Ketill heim að húsum og mætir Austmanninum Erni er hann gekk að varnaði sínum.
Now Blund (Dozy) Ketill turns home to (his) farm-buildings and meets (the) East-man (Norwegian) Örn when he went (on foot) to his household-people (varnaðr, Z4).

Örn spurði: "Ertu sár bóndi er þú ert svo rauður sem blóð?"
Örn asked: “Are you wounded, master, when you are as red as blood.”

Hann svarar: "Eigi er eg sár en eigi er þetta betra.
He answers: “I am not wounded but this is not better.

Þau orð eru töluð við mig sem aldrei hafa áður töluð verið. Eg er kallaður þjófur og ránsmaður."
Those words are (ie have been) told (spoken) to me which never have been told (spoken) before. I am called a thief and a robber.”

Örn tekur boga sinn og lætur koma ör á streng og kemur þá út í því er þeir stigu á bak.
Örn takes his bow and causes to bring an arrow onto (the) string and (he) comes then out(side) in that (instant) when they mounted (lit stepped onto (horse) back).

Hann skaut og varð maður fyrir og lætur sígast niður af hestinum og var það Helgi son Arngríms goða. Þeir hlaupa að honum.
He shot and a man (person) happened to be before (ie in the way of the arrow) and (he) allows himself to drop down from the-horse and that was Helgi son of Arngrímr (the) goði. They run to him.

Þórir otar sér fram milli manna og hratt mönnum frá sér og biður gefa sér rúm "því að mér mun mest um hugað."
Þórir  thrusts himself forward between men (persons) and pushed (hrinda) men (persons) from himself and asks (them) to give himself room “because for me will be most at heart (see hugaðr, Z3).”

Hann laut að Helga niður og var hann þá dauður.
He bowed (lúta) down to Helgi and he was then dead.

Þórir mælti: "Er lítill mátturinn fóstri minn?"
Þórir spoke: “Is the-strength little, my foster-son?”

Þórir réttist þá frá honum og mælti: "Talaði sveinninn við mig. Sagði hann tvisvar hið sama, þetta hérna:"
Þórir rises then him and spoke: “The-boy talked (spoke) to me. He said twice the same, this here:

Brenni, brenni
Burn, burn

Blund-Ketil inni.
Blund (Dozy) Ketill inside.

Arngrímur svarar þá: "Nú fór sem mig varði að oft hlýtur illt af illum og grunaði mig að mikið illt mundi af þér hljótast Þórir
Arngrímr answers then: “Now (it) has-gone as was-forboded (vara) to me that often ill is-begotten from ill and I suspect (impers constr, , gruna, Z3) that much ill would result from you, Þórir

og eigi veit eg hvað sveinninn hefir sagt þó að þú fleiprir eitthvert.
and I know not what the-boy has said even though you prattle something.

En þó er eigi ólíklegt að slíkt verði gert. Hófst þetta mál illa. Kann og vera að svo lúkist."
But still (it) is not unlikely that such would-become done. This matter began badly. (It) may (kunna, Z10) also be that it ends thus.”