Definitely some parts in this section that were confusing to me....

Og þegar er þingi var lokið lét Snorri goði gera kirkju að Helgafelli en aðra Styr mágur hans undir Hrauni.
And immediately when the Thing was concluded, Chieftain Snorri had a church built at Helgafell, and his other in-law Styr under (?) Hraun.

Og hvatti menn það mjög til kirkjugerðar að það var fyrirheit kennimanna að maður skyldi jafnmörgum mönnum eiga heimilt rúm í himinríki sem standa mættu í kirkju þeirri er hann léti gera.
And he encouraged men much toward church building that it was a promise to the priests that a man should equally many to men have space in (the) kingdom of heaven as can stand in their church which he caused to build.

Þóroddur skattkaupandi lét og kirkju gera á bæ sínum að Fróðá en prestar urðu eigi til að veita tíðir að kirkjum þótt gervar væru því að þeir voru fáir á Íslandi í þann tíma.
Thoroddr "tax-merchant" also had a church built at his town at Frida, but a priest wasn't ready to help (with) divine services at the church, although (there) would be apparel because they were few in Iceland aat that time.

50. kafli

Sumar það er kristni var í lög tekin á Íslandi kom skip af hafi út við Snæfellsnes.
That summer when Christianity was accepted in law at Iceland, a ship came out from (across the)by Snaefellness.

Það var Dyflinnarfar.
That was Dyflinnarfr's.

Voru þar á írskir menn og suðureyskir en fáir norrænir.
There were Irish and Hebrides men and a few Norwegians.

Þeir lágu mjög lengi um sumarið við Rif og biðu þar byrjar að sigla inn eftir firði til Dögurðarness og fóru margir menn um Nesið til kaupa við þá.
They lay at anchor very long during the summer by Rif and they waited there for favorable wind to sail in across the firth to Dograrness and many men/people went around Nesid to then trade with.

Þar var á ein kona suðureysk er Þórgunna hét.
There was one Hebrides woman who was named Thorgunna.

Það sögðu hennar skipmenn að hún mundi hafa gripi þá með að fara að slíkir mundu torgætir á Íslandi.
Sailors told her that, that she would have valuable treasure then with going that such would (be) rare in Iceland.

En er Þuríður húsfreyja að Fróðá spyr þetta var henni mikil forvitni á að sjá gripina því að hún var glysgjörn og skartskona mikil.
When mistress Thuridur from Froda learns this, she was very curious about (?) such treasures because she was fond of finery and a woman given to vain display.

Fór hún þá til skips og fann Þórgunnu og spurði ef hún hefði kvenbúnað nokkurn þann er afbragðlegur væri.
She then went to (the) ship and met Thorgunna and asked if she had some woman's dress, that (which) would be surpassing.

Hún kveðst enga gripi eiga til sölu en hafa lést hún gripi svo að hún væri óhneist að boðum eða öðrum mannfundum.
She said for herself (to) have no (such) costly treasure for sale, but she lost her valuable treasue so that she would be undisgraced to both or another meeting.

Þuríður beiddist að sjá gripina og það veitti hún henni og sýndust henni vel gripirnir og sem best farandi en eigi fémiklir.
Thuridur asked for such costly treasure and that she knew her and it seemed to her well costly treasures and as best a traveller and not valuable.

Þuríður falaði gripina en Þórgunna vildi eigi selja.
Thuridur demanded for sale the costly treasures, but Thorgunna did want to sell.

Þá bauð Þuríður henni þangað til vistar með sér því að hún vissi að Þórgunna var fjölskrúðig og hugðist hún mundu fá gripina af henni í tómi.
Then Thuridur invited here to that place to stay with her because she knew that Thorgunna was dressy and thought she would get the costly treasures from her at (Thuridur's) leisure.

Þórgunna svarar: "Gott þykir mér að fara til vistar með þér en vita skaltu það að eg nenni lítt að gefa fyrir mig því að eg er vel verkfær.
Thorgunna answers: "It seems good to me to go to stay with you, but you shall know that, that I am little inclined to give for me because I am well able to work.