Ólafur svarar: "Eigi mun eg gripina lausa láta Þorleikur því að þú leyfðir þvílíka fégjöf við vitni.
Olaf answers: "I will not give up free the property, Thorleik, because you allowed a gift-of-money with witness.
Mun eg til þess hætta hvort eg fæ haldið."
I will risk to that whether I obtain held." (??)
Bárður kvaðst vilja samþykkja ráði föður síns.
Bard stated for himself (he) would agree (with) his father's plan.
Eftir þetta andaðist Höskuldur.
After this Hoskuld breathed-his-last.
Það þótti mikill skaði, fyrst að upphafi sonum hans og öllum frændum hans og tengdamönnum þeirra og vinum.
That was thought a great loss, first beginning to his sons and all his relatives and their relations by affinity and friends.
Synir hans láta verpa haug virðulegan eftir hann.
His sons caused (to) raise a worthy mound for him.
Lítið var fé borið í haug hjá honum.
(There) was little wealth carried in (the) mound with him.
En er því var lokið þá taka þeir bræður tal um það að þeir muni efna til erfis eftir föður sinn því að það var þá tíska í það mund.
And when thus (it) was concluded, then the brothers begin to talk together concerning that, that they would perform with regard to a funeral feast for their father because that was then (the) fashion(?) in that time.
Þá mælti Ólafur: "Svo líst mér sem ekki megi svo skjótt að þessi veislu snúa ef hún skal svo virðuleg verða sem oss þætti sóma.
Olaf then spoke: "So it seems to me as can not so speedily that this feast turn if it shall be so worthy as we thought (to) befit.
Er nú mjög á liðið haustið en ekki auðvelt að afla fanga til.
(It) is now very little the harvest-season and no easiness to procure means for (it).
Mun og flestum mönnum þykja torvelt, þeim er langt eiga til að sækja, á haustdegi og vís von að margir komi eigi þeir er vér vildum helst að kæmu.
Also most men will think it difficult, they which have far to come to, on an autumn day and certainly that many not come they which we would rather to come.
Mun eg og nú til þess bjóðast í sumar á þingi að bjóða mönnum til boðs þessa.
And to that I will now to be invited in (the) summer at the Thing to invite guests to this feast.
Mun eg leggja fram kostnað að þriðjungi til veislunnar."
I will assign from the cost to a third-part of the feast."
Þessu játta þeir bræður en Ólafur fer nú heim.
The brothers say yes to this and Olaf now goes home.
Þeir Þorleikur og Bárður skipta fé með sér.
They, Thorleik and Bard, divide (the) wealth between themselves.
Hlýtur Bárður föðurleifð þeirra því að til þess héldu fleiri menn því að hann var vinsælli.
Bard gets their patrimony because several men held to that because he was beloved.
Þorleikur hlaut meir lausafé.
Thorleik got more movable-property.
Vel var með þeim bræðrum Ólafi og Bárði og blítt en heldur styggt með þeim Ólafi og Þorleiki.
It was well with the brothers Olaf and Bard and friendly but rather showing-displeasure with them, Olaf and Thorleik.
Nú líður sjá hinn næsti vetur og kemur sumar og líður að þingi.
Now the next winter passes, and summer comes and (the) Thing takes-place.
Búast þeir Höskuldssynir nú til þings.
The sons of Hoskuld get ready now for the Thing.
Var það brátt auðsætt að Ólafur mundi mjög vera fyrir þeim bræðrum.
(It) was soon clear that Olaf would very much be at the head of the brothers.
Og er þeir koma til þings tjalda þeir búð sína og bjuggust um vel og kurteislega.
And when they came to (the) Thing, (they) fit up their booth, and got ready well and courteously.
Það er sagt einn dag þá er menn ganga til Lögbergs, þá stendur Ólafur upp og kveður sér hljóðs og segir mönnum fyrst fráfall föður síns, "eru hér nú margir menn, frændur hans og vinir.
It is told (that) one day when men went to Logsberg (laws mountain), then Olaf stood up and asks for a hearing and tells men first (of) his father's death, "here are many men, his relatives and friends. (Z. hljóð 1 - kveðja sér hljóðs, to beg (ask for) a hearing)
Nú er það vilji bræðra minna að eg bjóði yður til erfis eftir Höskuld föður vorn, öllum goðorðsmönnum því að þeir munu flestir hinir gildari menn er í tengdum voru bundnir við hann.
Now, that is my brothers' desire that I invite you to a funeral feast in honor of our father Hoskuld, all owners of the dignity and authority of a chief because most will be great men in affinity were bound with him.
Skal og því lýsa að engi skal gjafalaust á brott fara hinna meiri manna.
(I) shall also thus proclaim that no one, the greater man, shall go away without gifts.
Þar með viljum vér bjóða bændum og hverjum er þiggja vill, sælum og veslum.
Therewith we would invite farmers and whom that (we) will receive, well-off and poor.
Skal sækja hálfsmánaðar veislu á Höskuldsstaði þá er tíu vikur eru til vetrar."
(The) funderal feast shall go a half-month at Haskuld's-stead then (when it) is 10 weeks before winter."