"Veldurat sá er varar," segir Sigmundur.
"Well-? he who warns," says Sigmund
"Þá er að gæta ráðsins," segir Gunnar, "en mjög munt þú verða reyndur og
gakk með mér
Then is to take heed (Z) of the advice," says Gunnar, " but much will you
become tried and go with me
jafnan og hlít mínum ráðum."
always and rely on my counsel."
Síðan voru þeir í fylgd með Gunnari.
Afterwards they were in company with Gunnar.
Hallgerður var vel til Sigmundar og þar kom að þar gerðist svo mikill ákafi
að hún bar fé
Hallgerd was kind to Sigmund and there came (a time) that there happened so
great intensity that she gave money
á hann og þjónaði honum eigi verr en bónda sínum. Og lögðu margir það til
orðs og
to him and waited on him no worse than her husband. And many talked about
it and
þóttust eigi vita hvað undir mundi búa.
didn't think to know what might (be being) prepared beneath.
Hallgerður mælti við Gunnar: "Eigi er gott við að una við það hundrað
silfurs er þú tókst
Hallgerd spoke with Gunnar, "It isn't good with that discomfort with that
hundred (ounces) of silver which you received
fyrir Brynjólf frænda minn enda skal eg hefna hans láta ef eg má," segir
hún.
for Brynjold, my kinsman, besides I shall avenge his death if I can, says
she.
Gunnar kvaðst ekki vilja skipta orðum við hana og gekk í braut. Hann fann
Kolskegg og
Gunnar declared himself not to wish to split hairs with her and went away.
He found Kolskegg and
mælti til hans: "Far þú og finn Njál og seg honum að Þórður sé var um sig þó
að sættir
spoke to him, "You go and find Njal and tell him that Þórður (should) be on
guard about himself although
séu því að mér þykir eigi trúlega vera."
it (the matter) is settled, that it seems to me not to be (kept)
faithfully."
Hann reið og sagði Njáli en Njáll sagði Þórði. Kolskeggur reið heim og
þakkaði Njáll
He rode and told Njal and Njal told Þórðr. Kollskegg rode home and Njal
thanked
þeim trúleika sína.
them for their faithfulness.
Það var einu hverju sinni að þeir sátu úti, Njáll og Þórður. Þar var vanur
að ganga hafur
It was one certain time that they sat outside, Njal and Þórðr. A goat was
accustomed to go there
um túnið og skyldi engi hann í braut reka.
around in the field and none should drive him away.
Þórður mælti: "Undarlega bregður nú við."
Þórðr spoke, "(This is) extraordinarily surprising now with (the goat)."
"Hvað sérð þú þess er þér þykir með undarlegu móti vera?" segir Njáll.
"What do you see of this which you think to be a remarkable sign?" says Njal
"Mér þykir hafurinn liggja hér í dælinni og er alblóðugur allur."
"(It) seems to me the goat lies here in the valley and is all bloody all
over."
Njáll kvað þar vera eigi hafur og ekki annað.
Njal declared there not to be a goat or anything else.
"Hvað er það þá?" segir Þórður.
"What is it then?" says Þórðr.
"Þú munt vera maður feigur," segir Njáll, "og munt þú séð hafa fylgju þína
og ver þú var um þig."
"You will be a doomed man," says Njal, " and you will have seen your fetch
and you beware about yourself."
"Ekki mun mér það stoða," segir Þórður, "ef mér er það ætlað."
"It will not stand me (much good)," says Þórð, " if it is intended for me."
Hallgerður kom að máli við Þráin Sigfússon og mælti: "Mágur þætti mér þú
vera ef þú
Hallgerd came to speak with Þráin Sigfússon and spoke, "I would think of you
to be a son-in-law if you
dræpir Þórð leysingjason."
kill Þórð freemansson."
"Eigi mun eg það gera," segir hann, "því að þá mun eg hafa reiði Gunnars
frænda míns.
"I won't do it," says he, "because then I will have (incurred the) anger of
Gunnar, my kinsman.
Mun og þar stórt á liggja því að vígs þess mun brátt hefnt verða."
Also it will lie heavy on that this slaying will quickly become avenged."
Grace
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa