******************************************
____________Ellisifjardrápa_______________
__________________________________________
__(See below for unscrambled word-order)__
__________________________________________
Haukur kvað: "Many a battle of sword was held under the bright war-
banner of Elizebeth. Raven waded in the blood of the slain."
A bit redundant me saying this, now that you've translated it for
us, so I guess I'll just have to find some other way to show off
tonight. Hmm, let's see...
Llama Nom bregðr grönum ok verðr seint til orða ok svarar ok kveðr
hátt:
Spýtum nú vals vætu
víss Kvasis fyr gulls Dísi.
Biðk til Temsar Boðnar,
bragnir, hljóðs: of móður -
hvé niðr hrönnum nenni -
námumönnum Önnu
sló Sága Sílægju -
segja - báls - vígs álum.
Hrísla vís glæs geisla
gladdi hræs ok saddi
þeista, þá rym reisti
randa í Serklandi.
> Mörg var háð und heiðu
> - hrafn óð í valblóði -
> römm gunnmerki rimma
> rifjungs Ellisifjar.
Lindum lýði löndum
ljósnipt Ellu svipti.
Fleina fors inn versti
flaug at velli bauga,
þás grimm gerði amma
gunn Vilhjalms, frá almum.
Út hlaup hlaut á brautu
harðla rautt til jarðar.
Fífrildum flóðs æða
flekkóttan þá Þróttar
böðblóma þeir beimar
beittu, svörtum, hjörtu.
Fræs þöll Fyrisvalla
felldi, selja, Helju
seldi, seims, í rómu,
seggja hvössum eggjum.
Frost of framdi Mistar,
frák, Vísir Sanns snákum -
(vargar váru margir)
vá sigr á ósvásum,
hoddmild lág Loddu
ljósaperu óss ljóssar.
Rind reistu mót röndum,
rifjungs, Ellisifjar.
Haugs molnaði hulning
Hölga, (hætti) ættar
Játmundar mær vöndum
mjök grandaði landi,
(við Silfrvala sjaldan),
sára, heið Karls eiða,
(dylgja), dýr fylgja
dróttning sú oss þótti.
Flýði fjánda undan,
frákat, hildar snákum.
Framlunduð Frigg (Yggjar) -
fúri drekktisk snekkja -
(sá svelta í salti)
- svell alms fell á hjalma -
(svanr) sló höggvi - menja -
seggja í hreggi eggja.
Örn sér eim af hjarna
út of rjúka, mjúkum.
Slítr hann heila hvítan
hvar sem hón velr lemja,
bruddi bleik ok bladdi
bein, þars brutu Íms heinar.
Reynt´s hjarta rann innan
rifja Ellisifjar.
Skelldi Íra skjöldum,
skalmi of laust hjalma.
Berserkir Bretmarkar
barðisk þar alharðir.
Lýtalausa leysti
ept langa hríð angra.
Blástr fyr bendr blóðhvæsu
benjar gauki auki.
Píslarnjósn skalk prísa
prísunda vina þinna,
vilgi vís - vatns geisla
verk vildu sárt Serkjum.
Klungrvín Kjalars, í pungi,
kleggi verðr, Vör, Vörnis.
Enn Blinda mjöð baðmar
Bukkingaheims drukku.
Grjótbrjótr gekk í móti
Göndlar hlynum, handa,
bældi menn ok brenndi
bráhvítr, hræzlu ríta,
fjándr fjölmarga arga
fellr sifsprund Ellu.
Rind reistu mót röndum,
rifjungs, Ellisifjar.
Fold blómfölduð feldar
felldi fjöld (menn hennar)
Útanlands af landi
lýði rak (en örn mun hlakka),
flóttamenn at minnka
(fár faröndum váru).
Lið lyfnjóta Gefjun
lundum blóðs gaf Þundar.
Meygramr vann af mönnum
munnhróð, þó at slóða,
í malmmóti ljótu,
meira droegi, geira.
Baug oss skortir bjartan,
bekkjar hlunns ljós, ekki,
unz heim heimti Ómi
hvassa fljóð, Þrór bjóði.
Svá til svals vér hölsum
syrva þrøngum øngum
tes Gandalfs, en Göndul
gafmild kann orð snildar.
Rödd rabbið ér Vidda
rauða, skaldi, Hrauðnis.
Á rás vísna várum
vendandi gørum enda.
_____________________________________________________________________
_____________________________________________________________________
_____________________________________________________________________
1.
Spýtum nú vals vætu
víss Kvasis fyr gulls Dísi.
Biðk til Temsar Boðnar,
bragnir, hljóðs: of móður -
hvé niðr hrönnum nenni -
námumönnum Önnu
sló Sága Sílægju -
segja - báls - vígs álum.
Spýtum nú valsvætu víss Kvasis, fyrir Dísi gulls. Bragnir, ek bið
(yðr) hljóðs til Temsar Boðnar. (Ek) nenni segja of móður Önnu, hvé
Sága báls Sílægju sló niðr námumönnum hrönnum með álum vígs.
2.
Hrísla vís glæs geisla
gladdi hræs ok saddi
þeista, þá rym reisti
randa í Serklandi.
> Mörg var háð und heiðu
> - hrafn óð í valblóði -
> römm gunnmerki rimma
> rifjungs Ellisifjar.
Vís hrísla geisla glæs gladdi þeista hræs ok saddi (hann), þá er
(hún) reisti rym randa í Serklandi. *Mörg römm rimma rifjungs var
háð und heiðu gunnmerki Ellisifjar. Hrafn óð í valblóði.*
3.
Lindum lýði löndum
ljósnipt Ellu svipti.
Fleina fors inn versti
flaug at velli bauga,
þás grimm gerði amma
gunn Vilhjalms, frá almum.
Út hlaup hlaut á brautu
harðla rautt til jarðar.
Með lindum svipti Ljósnipt Ellu lýði löndum. (Sá) inn versti fors
fleina flaug frá álmum at velli bauga, þá er amma in grimma
Vilhjálms gerði gunn - út hlaup hlaut harðla rautt til jarðar.
4.
Fífrildum flóðs æða
flekkóttan þá Þróttar
böðblóma þeir beimar
beittu, svörtum, hjörtu.
Fræs þöll Fyrisvalla
felldi, selja, Helju
seldi, seims, í rómu,
seggja hvössum eggjum.
Þá beittu þeir beimar fífildum svörtum flóðs æða (!) böðblóma
flekkóttan Þróttar (þat er ben), (ok) hjörtu. Þöll fræs Fyrisvalla,
selja seims, felldi seggja hvössum eggjum, seldi (þá) Helju.
5.
Frost of framdi Mistar,
frák, Vísir Sanns snákum -
(vargar váru margir)
vá sigr á ósvásum,
hoddmild lág Loddu
ljósaperu óss ljóssar.
Rind reistu mót röndum,
rifjungs, Ellisifjar.
Ek frá, at Vísir (=Hoddmild lág ljóssar ljósaperu óss Loddu (þat er
lág ljóss vatns)) framdi frost Mistar, vá sigr á ósvásum (með)
snákum Sanns. Margir váru vargar. Þeir reistu Rind rifjungs mót
röndum Ellisifjar.
6.
Haugs molnaði hulning
Hölga, (hætti) ættar
Játmundar mær vöndum
mjök grandaði landi,
(við Silfrvala sjaldan),
sára, heið Karls eiða,
(dylgja), dýr fylgja
dróttning sú oss þótti.
(Hún) molnaði hulning haugs Hölga. Mær ættar Játmundar, eiða heið
Karls, grandaði mjök landi með vöndum sára. Sjaldan hætti dylgja
við Silfrvala (þat eru Spánvalir ór Silfrlandi). Óss þótti sú
dróttning dýr fylgja (vera).
7.
Flýði fjánda undan,
frákat, hildar snákum.
Framlunduð Frigg (Yggjar) -
fúri drekktisk snekkja -
(sá svelta í salti)
- svell alms fell á hjalma -
(svanr) sló höggvi - menja -
seggja í hreggi eggja.
Eigi frá ek, at hún flýði undan hildar snákum fjánda. Snekkja
drekktisk fúri. Svanr Yggjar sá (þá) svelta í salti. Svell alms
fell á hjalma. Framlunduð Frigg menja sló seggja í hreggi eggja með
höggvi.
8.
Örn sér eim af hjarna
út of rjúka, mjúkum.
Slítr hann heila hvítan
hvar sem hón velr lemja,
bruddi bleik ok bladdi
bein, þars brutu Íms heinar.
Reynt´s hjarta rann innan
rifja Ellisifjar.
Örn sér eim rjúka út af mjúkum hjarna. Slítr hann heila hvítan,
hvar sem hón velr lemja, bruddi bleik ok bladdi bein, þar er brutu
Íms heinar. Reynt er hjarta rann innan rifja Ellisifjar.
9.
Skelldi Íra skjöldum,
skalmi of laust hjalma.
Berserkir Bretmarkar
barðisk þar alharðir.
Lýtalausa leysti
ept langa hríð angra.
Blástr fyr bendr blóðhvæsu
benjar gauki auki.
(Hún) skelldi Íra skjöldum, laust hjálma (með) skálmi. Berserkir
Bretmarkar barðisk þar alharðir. Lýtalausa leysti (hún) eptir langa
hríð angra. Blástr blóðhvæsu bendr fyrir auki gauki benjar.
10.
Píslarnjósn skalk prísa
prísunda vina þinna,
vilgi vís - vatns geisla
verk vildu sárt Serkjum.
Klungrvín Kjalars, í pungi,
kleggi verðr, Vör, Vörnis.
Enn Blinda mjöð baðmar
Bukkingaheims drukku.
Ek skal prísa píslarnjósn prísunda vina þinna, Vör vatns geisla.
Vilgi vís. Sárt vildu (þeir) verk Serkjum. Klungrvín Kjalars verðr
kleggi í pungi Vörnis. Enn drukku baðmar Bukkingaheims mjöð Blinda.
11.
Grjótbrjótr gekk í móti
Göndlar hlynum, handa,
bældi menn ok brenndi
bráhvítr, hræzlu ríta,
fjándr fjölmarga arga
fellr sifsprund Ellu.
Rind reistu mót röndum,
rifjungs, Ellisifjar.
Bráhvítr brjótr grjóta handa gekk í móti hlynum Göndlar. (Hún)
bældi menn ok brenndi (þá). Með hræzlu ríta fellir sifsprund Ellu
fjölmarga fjándr arga. Þeir reistu Rind rifjungs mót röndum
Ellisifjar.
12.
Fold blómfölduð feldar
felldi fjöld (menn hennar)
Útanlands af landi
lýði rak (en örn mun hlakka),
flóttamenn at minnka
(fár faröndum váru).
Lið lyfnjóta Gefjun
lundum blóðs gaf Þundar.
Blómfölduð fold feldar felldi fjöld. (Hún) rak útanlandslýði af
landi, at minnka flóttamenn. En örn mun hlakka. Menn hennar váru
fár faröndum. Gefjun gaf lið lyfnjóta blóðslundum Þundar.
13.
Meygramr vann af mönnum
munnhróð, þó at slóða,
í malmmóti ljótu,
meira droegi, geira.
Baug oss skortir bjartan,
bekkjar hlunns ljós, ekki,
unz heim heimti Ómi
hvassa fljóð, Þrór bjóði.
Meygramr vann munnhróð af mönnum í ljótu málmmóti geira, þó at meira
slóða droegi. Oss skortir ekki baug bjartan, (né) ljós bekkjar
hlunns, unz Ómi heimti heim þá ina hvössu fljóð, Þrór bjóði hana
(til Valhallar).
14.
Svá til svals vér hölsum
syrva þrøngum øngum
tes Gandalfs, en Göndul
gafmild kann orð snildar.
Rödd rabbið ér Vidda
rauða, skaldi, Hrauðnis.
Á rás vísna várum
vendandi gørum enda.
Svá þrøngum vér hálsum øngum syrva til svals tes Gandalfs, en Göndul
gafmild kann snildarorð. Rabbið ér, (dróttning), skaldi rauða rödd
Vidda, (eða) Hrauðnis. Á rás vendandi vísna várum gørum enda.
_____________________________________________________________________
*********************************************************************
*********************************************************************