Meykóngur tók nú einn náttúrustein og brá yfir skipið og höfuð þeim öllum er innan borðs voru. 

The reigning queen now took a stone possessing special virtues and drew of the ship and all their heads who are onboard. 


Sá jarl þau aldri síðan, en þau meykóngur og Hléskjöldur halda fram ferðinni, léttandi ei fyrr en þau koma heim á Pul. 

The earl never saw them after (that), and the reigning queen and Hleskjoldr continue forward (on) their journey, not stopping before they arrive home at Pul.



Gengur frú Egidía móti þeim með miklum prís og fagnaði. 

Lady Egidia goes to meet them with much praise and joy.


Situr nú meykóngur þar um hríð. 

The reigning queen now stays there a while.


Síðan lætur hún búa sína ferð og skipastól heim til Frakklands, beiðandi frú Egidía að Hléskjöldur hennar son fylgdi henni að styrkja hennar ríki fyrir áhlaupum hermanna. 

Later she leaves her journey and supply of ships home to Frank-land, asking Mistress Egidia that her son Hleskjoldr follow her to assist her kingdom before warrior attacks.


Hennar fóstur-móður veitir henni þetta sæmilega, sem allt annat það er hún beiði, út leiðandi hana með fögrum fégjöfum og ágætum dýrgripum í gulli og gimsteinum og dýrum vefjum. 

Her foster mother grants her this honorably, as all other that she requested, leading her out with beautiful costly-gifts and praiseworthy (??) treasures in gold  and gemstones and expensive weaving.  


Skilst þessi hoflýður með miklum kærleik. 

These courtiers separate with great friendly terms. 


Siglir meykóngur í sitt ríki með miklum heiður og veraldlegri mekt. 

The reigning queen sails to her kingdom with much honor and worldly power.


Verður allur lands-lýður henni feginn stýrandi sínu ríki með friði og náðum. 

All her land's inhabitants rejoice governing her kingdom with peace and rest.      (Z. feginn: verða f. to rejoice)



II 

Hugon er kóngur nefndur; hann réð fyrir Miklagarði. 

Hugon is a mentioned king; he ruled over Miklagard.


Hann átti drottning og tvö börn. 

He had a queen and two children.


Son hans hét Ingi; hann var allra manna sæmilegastur og best að íþróttum búinn. 

His son was named Ingi; he was of all men the most honorable and best prepared for sports.


Hann lá í hernaði hvert sumar og aflaði sér svo fjár og frægðar; drap ránsmenn og víkinga, en lét friðmenn fara í náðum. 

He was engaged in warfare each summer and earned for himself wealth and fame; he slew robbers and pirates, but let peaceful-men go in peace.     (Z. liggja 8: l. í hernaði, víkingu, to be engaged in warfare)


Listalín hét dóttir hans; hún var fríð sýnum og vinsæl, og hlaðin kvenlegum listum. 

His daughter was named Listalin; she was fare of face and popular, and loaded (with) womanly skills.



Soldán hét kóngur; hann réð fyrir Serklandi. 

A king was named Soldan; he ruled over the land of the Saracens.


Hann átti þrjá sonu: hét einn Logi, annar Vélogi, þriðjungur Heiðarlogi—hann var þeirra elstur. 

He had three sons: One named Logi, another Velogi, the third Heidarlog -- he was their oldest.


Hann hafði svart hár og skegg. 

He had dark hair and a beard.


Hann var hökulangur og vangasvangur, skakktentur og skjöpulmyntur, og út-skeifur. 

He was long-chinned and (something about the cheeks? high-cheeked?), unequal-toothed (tenntr = tentr?) and (skjöpulmyntur -- something about the mouth?), and splay-footed.


Annað auga hans horfði á bast en annað á kvist. 

One of his eyes turned to a cord and the other to a twig (obviously not right!)


Hann var hermaður allmikill, og fullur upp af göldrum og gerningum og rammur að afli, og fékk sigur í hverri orrostu. 

He was a powerful warrior, and full of sorcery and witchcraft and physically strong, and he won victory in every battle.     (similar to Z. fullr: f. upp úlfúðar, full of savageness)


Bræður hans, Logi og Vélogi, voru vænir og gildir menn og herjuðu öllum sumrum. 

His brothers, Logi and Velogi, were promsing and great men and they went harrying every summer.



Blebarnius er kóngur nefndur; hann réð fyrir Indíalandi hinu mikla.

A (certain) king is named Blebarnius; he ruled over the great India.


Hann átti son er Li- forinus hét; hann var væn að áliti, ljós og rjóður í andliti snareygður sem valur, hrokkinnhærður og fagurt hárið, herðabreiður en keikur á bringuna, kurteis, sterkur og stórmannlegur. 

He had a son who was named Li-forinus; we was fair in appearance, light and red in his face, keen-eyed as a hawk, curly-haired and fine-haired, broad-shouldered but bent-backwards in the chest, courteous, strong, and magnificent.