Þorkell kvað hann eigi vita mundu að gerr þó hann segði honum "og bið Gunnar út ganga."

Thorkell said he wouldn't know to (gerr?) although he told him "and ask Gunnar to go out."

Hann kvað Gunnar kominn í rekkju. 

He said Gunnar (had) gone to bed.

Hann biður hann segja að maður vill hitta hann.

He asks him to say that a man wants to meet him.

Húskarl gerir svo, gengur inn og segir Gunnari að maður vill hitta hann. 

The house-servant does so, goes inside and tells Gunnar that a man wants to meet him.

Gunnar spurði hver hann væri.

Gunnar asked who he was.

Húskarl kvaðst það eigi vita "en mikill er hann vexti."

(The) house-servant said for himself not to know "but (he) is large, grown."

Gunnar mælti: "Far þú og seg honum að hann sé hér í nótt."

Gunnar said: "Go and tell him that he can stay here tonight."

Húskarl fer og gerir sem Gunnar bauð en Þorkell kvaðst eigi vilja þiggja boð af þrælum heldur að bónda sjálfum.

The house-servant goes and does as Gunnar asked, but Thorkell said for himself not to want to accept the offer from the thrall, (but) rather to the owner himself.

Húskarl segir að það væri sannlegra "en eigi hefir Gunnar vana til þess að standa upp um nætur. 

The house-servant says that that would likely be true "but Gunnar doesn't have the custom of that, to stay up during the night.

Gerðu annaðhvort," sagði húskarl, "að þú far á brott eða gakk inn og ver hér í nótt."

Do either," said the house-servant, "that you go away or go inside and stay here tonight."

"Gerðu annaðhvort," segir Þorkell, "að þú rek erindi duganda eða eg legg sverðshjöltin á nasir þér."

"Do either," says Thorkell, "that you do the brave errand or I put the sword-hilt in your nose."

Húskarl hleypur inn og rekur aftur hurðina. 

The servant runs inside and drives back the door.

Gunnar spurði hví hann færi svo óðlega.

Gunnar asks why he went so vehemently. 

Hann sagðist eigi vildu tala fleira við hinn komna mann "því að hann er mjög hastorður."

He said for himself (that he) didn't want to talke (any) more with the man who had arrived "because he is very harsh-spoken."

Hann fagnar vel Þorkatli og biður hann inn ganga. 

He greets Thorkatl well and asks him to go inside.

Hann segir að þeir voru fleiri saman.

He says that they were several together.

Gunnar gengur út í túnið en Þorkell þrífur í hurðarhringinn og rekur aftur hurðina. 

Gunnar goes out to the yard, and Thorkell is grasping the door-ring (?) and drives back (slams?) the door.

Þeir ganga þá á bak húsunum. 

They then go back to the houses.

Gunnar heilsar þeim.

Gunnar greets them.

Þorkell sagði: "Setjumst vér niður því að vér eigum mart að tala við þig Gunnar."

Thorkell said: "Let's sit down because we have much to talk about with you, Gunnar."

 Þeir gera svo, setjast niður á tvær hendur honum og svo nær að þeir sátu á skikkjunni er Gunnar hafði yfir sér.

They do so, sit down on two hands to him (close to him?) and so near that they sat on the cloak that Gunnar had over himself (i.e., "that he was wearing").