There were a couple of things I wasn't sure of this time and would
appreciate any help. I won't be able to post any translations next week due
to being away from my computer, but will resume the week after that.
Grace
Stíga þeir Ólafur á skip og sigla í haf. Þeim byrjaði vel og tóku
Breiðafjörð, bera nú bryggjur á
They, Olaf (and company) board (the) ship and sail to sea. They got a fair
wind and reached Breidafjord, carry (the) gangway now on
land í Laxárósi. Lætur Ólafur bera viðu af skipi og setur upp skipið í hróf
það er faðir hans hafði gera látið. Ólafur bauð Geirmundi til sín.
land at the mouth of the Salmon River. Olaf has the wood carried from the
ship and draws the ship up into a shed which his father had had built. Olaf
invited
Geirmund to his home.
Það sumar lét Ólafur gera eldhús í Hjarðarholti, meira og betra en menn
hefðu fyrr séð. Voru þar
That summer Olaf had a hall built in Hjardarholt, bigger and better than
people had seen before. There
markaðar ágætar sögur á þilviðinum og svo á ræfrinu. Var það svo vel smíðað
að þá þótti miklu skrautlegra er eigi voru tjöldin uppi.
on the wainscoting and also on the roof were painted (or drawn or carved)
famous (scenes from) sagas. It was so well crafted that then it seemed far
more showy when the hangings were not up.
Geirmundur var fáskiptinn hversdagla, óþýður við flesta. En hann var svo
búinn jafnan að hann
Geirmund was generally quiet, harsh with most. But he was always thus that
he
hafði skarlatskyrtil rauðan og gráfeld ystan og bjarnskinnshúfu á höfði,
sverð í hendi. Það var
had a red scarlet-tunic and grey cloak outermost? and a bear-skin cap on
(his) head, sword in hand. It was
mikið vopn og gott, tannhjölt að. Ekki var þar borið silfur á en brandurinn
var hvass og beið
a large and good weapon, with a hilt of walrus tusk. (It) was not silver
mounted there, but the blade was sharp and
hvergi ryð á. Þetta sverð kallaði hann Fótbít og lét það aldregi hendi firr
ganga.
rust is never on (it). This sword he called Foot (or Leg-) biter and never
let it go from? (his) hand.
Geirmundur hafði litla hríð þar verið áður hann felldi hug til Þuríðar
dóttur Ólafs og vekur hann
Geirmund had been there a short time before he turned (his) mind to Thurid,
Olaf’s daughter and he mentions
bónorð við Ólaf en hann veitti afsvör. Síðan bar Geirmundur fé undir
Þorgerði til þess að hann
(the) proposal to Olaf, but he gave a refusal. Afterwards Geirmund brought
money in turn to Thorgerd for this reason that he
næði ráðinu. Hún tók við fénu því að eigi var smám fram lagt.
?? the plan. She accepted the money because it was not a small amount put
forward.
Síðan vekur Þorgerður þetta mál við Ólaf. Hún segir og sína ætlan að dóttir
þeirra muni eigi
Afterwards Thorgerd broaches this case with Olaf. She says also her
expectation that their daughter would not
betur verða gefin "því að hann er garpur mikill, auðigur og stórlátur."
be better married, “because he is a very bold man, wealthy and proud.”
Þá svarar Ólafur: "Eigi skal þetta gera í móti þér heldur en annað þótt eg
væri fúsari að gifta Þuríði öðrum manni."
Then Olaf answers, “This shall not be done against you(r wishes) rather than
another although I would be more eager to marry Thurid to another man.”
Þorgerður gengur í brott og þykir gott orðið sitt erindi, sagði nú svo
skapað Geirmundi. Hann
Thorgerd goes away and thinks her errand well done, now told Geirmund how it
had gone. He
þakkaði henni sín orð og tillög og skörungsskap. Vekur nú Geirmundur
bónorðið í annað sinn
thanked her for her words and help and nobleness. Geirmund now mentions the
proposal another time
við Ólaf og var það nú auðsótt. Eftir það fastnar Geirmundur sér Þuríði og
skal boð vera að
to Olaf and it was now easy to win. After it Geirmund pledges himself to
Thurid and (the) wedding feast shall be
áliðnum vetri í Hjarðarholti. Það boð var allfjölmennt því að þá var algert
eldhúsið. Þar var að
at the passing of winter in Hjardarhold. That wedding feast was very well
attended because then the hall was finished. There was at
boði Úlfur Uggason og hafði ort kvæði um Ólaf Höskuldsson og um sögur þær er
skrifaðar voru
the wedding feast, Ulf Uggason and (he) had made a verse about Olaf Hoskuld’s
son and about those sagas which were drawn (or painted or carved)
á eldhúsinu og færði hann þar að boðinu. Þetta kvæði er kallað Húsdrápa og
er vel ort. Ólafur
in the hall and he presented (it) there at the feast. This poem is called
House Lay and is a well made verse. Olaf
launaði vel kvæðið. Hann gaf og stórgjafir öllu stórmenni er hann hafði heim
sótt. Þótti Ólafur vaxið hafa af þessi veislu.
praised the verse well. He also gave important gifts to all distinguished
persons who had gone home. Olaf seemed to have grown (in importance) from
this feast.