Stíga þeir Ólafur á skip og sigla í haf.
They, Olaf and Geirmund, go on board ship and sail to sea.
Þeim byrjaði vel og tóku Breiðafjörð, bera nú bryggjur á land í Laxárósi.
They got a fair wind and landed at Broad-fiord, (they) bear (i.e., set) the gangplank on land at Salmon-river-mouth.
Lætur Ólafur bera viðu af skipi og setur upp skipið í hróf það er faðir hans hafði gera látið.
Olaf has (the) wood carried from (the) ship and draws the ship ashore in that shed which his father does put in place.
Ólafur bauð Geirmundi til sín.
Olaf invites Geirmund to stay with him.
Það sumar lét Ólafur gera eldhús í Hjarðarholti, meira og betra en menn hefðu fyrr séð.
That summer Olaf caused to build a sitting room in Hjardarholt, larger and better than people previously had seen.
Voru þar markaðar ágætar sögur á þilviðinum og svo á ræfrinu.
There were marked praises of what is said at the (þilviðinum?) and so to the roof.
Var það svo vel smíðað að þá þótti miklu skrautlegra er eigi voru tjöldin uppi.
That was so well made that many then thought munificent that was not tented up(?).
Geirmundur var fáskiptinn hversdagla, óþýður við flesta.
Geirmund was generally quiet, un-affable with most.
En hann var svo búinn jafnan að hann hafði skarlatskyrtil rauðan og gráfeld ystan og bjarnskinnshúfu á höfði, sverð í hendi.
And/but he was so equally prepared that he had a red scarlet-clothes and a gray-cloak (ystan?) and a bear-skin-hat on (his) head, a sword in hand.
Það var mikið vopn og gott, tannhjölt að.
That was a large and good weapon, with a hilt of walrus tusk.
Ekki var þar borið silfur á en brandurinn var hvass og beið hvergi ryð á.
Silver was not anointed there but the blade was sharp and waited-for everyone (ryð á?). (Z. bera 11 - b. á or í, to smear, anoint)
Þetta sverð kallaði hann Fótbít og lét það aldregi hendi firr ganga.
He called this sword Foot-bite and never let it go out of his hands. (Z. hönd 1 - láta e-t hendi firr, to let go out of one's hands, to lose)
Geirmundur hafði litla hríð þar verið áður hann felldi hug til Þuríðar dóttur Ólafs og vekur hann bónorð við Ólaf en hann veitti afsvör.
Geirmund had been there little while before he fell in love with Olaf's daughter Thurid and he broaches the question of wooing with Olaf, but he refuses. (Z. afsvar - veita e-a afsvör, to refuse, deny)
Síðan bar Geirmundur fé undir Þorgerði til þess að hann næði ráðinu.
Then Geirmund bribed Thorgerd to that, that he got the agreement. (Z. bera 5 - bera fé á e-n, to bribe one)
Hún tók við fénu því að eigi var smám fram lagt.
She received the wealth because (she) was not together from placed (???).
Síðan vekur Þorgerður þetta mál við Ólaf.
Then Thorgerd broaches the question of this matter with Olaf.
Hún segir og sína ætlan að dóttir þeirra muni eigi betur verða gefin "því að hann er garpur mikill, auðigur og stórlátur."
She says also her intention that their daughter would not be better given-in-matrimony "because he is a great dauntless man, wealthy and haughty."
Þá svarar Ólafur: "Eigi skal þetta gera í móti þér heldur en annað þótt eg væri fúsari að gifta Þuríði öðrum manni."
Olaf then answers: "(I) shall not do this against you rather than another even-though I would be more willing to marry Thurd to another man."
Þorgerður gengur í brott og þykir gott orðið sitt erindi, sagði nú svo skapað Geirmundi.
Thorgerd goes away and thinks her task came to pass well, said now so made for Geirmund.
Hann þakkaði henni sín orð og tillög og skörungsskap.
He thanked her (for) report and help and nobleness.
Vekur nú Geirmundur bónorðið í annað sinn við Ólaf og var það nú auðsótt.
Geirmund now raises the question of the wooing at a second time with Olaf and that was now easy-to-win.
Eftir það fastnar Geirmundur sér Þuríði og skal boð vera að áliðnum vetri í Hjarðarholti.
After that Geirmund is betrothed with Thurid and (the) wedding feast will be towards the end of winter in Hjardarholt.
Það boð var allfjölmennt því að þá var algert eldhúsið.
The wedding feast was very well attended because the sitting room was completed.
Þar var að boði Úlfur Uggason og hafði ort kvæði um Ólaf Höskuldsson og um sögur þær er skrifaðar voru á eldhúsinu og færði hann þar að boðinu.
Ulf Uggason was there at the wedding banquet and had made and said aloud (i.e., recited) verses concerning Olaf Hoskuldson and concerning the stories which were written/painted in the sitting room and he presented there at the wedding feast.
Þetta kvæði er kallað Húsdrápa og er vel ort.
This poem (kviða) is called House-a heroic laudatory poem with refrains in the central portion and is well composed.
Ólafur launaði vel kvæðið.
Olaf rewards this poem well. (CV launa, að, to reward)
Hann gaf og stórgjafir öllu stórmenni er hann hafði heim sótt.
He gave also large gifts to all the important men who had come to see him. (Z. s. e-n heim, to come to see one, visit one in his home)
Þótti Ólafur vaxið hafa af þessi veislu.
It was thought Olaf had grown from this feast.