Í annað sinn sögðu þeir fram í dóm lýsingarvætti og höfðu sár fyrr en
frumhlaup síðar og höfðu öll orð önnur hin sömu sem fyrr og báru svo skapað
lýsingarvætti þetta fram í Austfirðingadóm sem Mörður kvað að þá er hann
lýsti.
Sakartökuvottar Marðar gengu þá að dómi og taldi annar vætti fram en báðir
guldu samkvæði og kváðu svo að orði að þeir Mörður Valgarðsson og Þorgeir
Þórisson nefndu þá í það vætti að Þorgeir Þórisson seldi vígsök í hendur
Merði Valgarðssyni á hendur Flosa Þórðarsyni um víg Helga Njálssonar "seldi
hann honum sök þá með sóknargögnum öllum þeim er sökinni áttu að fylgja.
Seldi hann honum að sækja og að sættast á og svo allra gagna að njóta sem
hann væri réttur aðili. Seldi Þorgeir með lögum en Mörður tók með lögum."
Báru þeir svo skapað sakartökuvætti þetta fram í Austfirðingadóm yfir höfði
Jóni sem þeir Þorgeir og Mörður nefndu þá votta að. Alla votta létu þeir
eiða sverja áður en vætti bæru og svo dómendur.
Mörður Valgarðsson nefndi sér votta "í það vætti," sagði hann, "að eg býð
búum þeim níu, er eg kvaddi um sök þessa er eg höfðaði á hönd Flosa
Þórðarsyni, til setu vestur á árbakka og til ruðningar um kvið þann. Býð eg
lögboði að dómi svo að dómendur heyra."
Mörður Valgarðsson nefndi sér votta í annað sinn. "Nefni eg yður í það
vætti," sagði hann, "að eg býð Flosa Þórðarsyni eða þeim manni öðrum er
handselda lögvörn hefir fyrir hann til ruðningar um kvið þann er eg hefi
saman settan vestur á árbakka. Býð eg lögboði að dómi svo að dómendur heyra
um dóm þveran."