Þá þótti honum hann skjóta brandinum austur til fjallanna fyrir sig og þótti
honum hlaupa upp eldur mikill í móti svo að hann þóttist ekki sjá til
fjallanna fyrir. Honum sýndist sjá maður ríða austur undir eldinn og hvarf
þar. Síðan gekk hann inn og til rúms síns og fékk langt óvit og rétti þó við
úr því. Hann mundi allt það er fyrir hann hafði borið og sagði föður sínum
en hann bað hann segja Hjalta Skeggjasyni. Hann fór og sagði Hjalta.

"Þú hefir séð gandreið," segir Hjalti, "og er það jafnan fyrir
stórtíðindum."


126. kafli

Flosi bjó sig austan þá er tveir mánuðir voru til vetrar og stefndi til sín
öllum sínum mönnum þeim er honum höfðu liði og ferð heitið. Hver þeirra
hafði tvo hesta og góð vopn. Þeir komu allir til Svínafells og voru þar um
nóttina. Flosi lét snemma veita sér tíðir drottinsdaginn en síðan gekk hann
til borðs. Hann sagði fyrir öllum heimamönnum sínum hvað hvergi skyldi
starfa meðan hann væri í brautu. Síðan gekk hann til hesta sinna.

Þeir Flosi riðu vestur á sand. Flosi bað þá fyrst ekki allákaft ríða og kvað
þó hinn veg lúka mundu. Hann bað alla bíða ef nokkur þyrfti að dveljast.
Þeir riðu vestur til Skógahverfis og komu í Kirkjubæ. Flosi bað alla menn
koma til kirkju og biðjast fyrir. Menn gerðu svo.

Síðan stigu þeir á hesta sína og riðu upp á fjall og svo til Fiskivatna og
riðu nokkuru fyrir vestan vötnin og stefndu svo vestur á sandinn. Létu þeir
þá Eyjafjallajökul á vinstri hönd sér og svo ofan í Goðaland og svo til
Markarfljóts og komu um nónskeið annan dag vikunnar á Þríhyrningshálsa og
biðu til miðs aftans.

Komu þar þá allir nema Ingjaldur frá Keldum. Sigfússynir töldu á hann mjög
en Flosi bað þá ekki ámæla Ingjaldi meðan hann væri eigi hjá "en þó skulum
vér gjalda honum síðar."
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa