Njáll leitaði Höskuldi um mannaforráð og vildi engi selja sitt goðorð.
Líður nú sumarið til Alþingis. Þetta sumar voru þingdeildir miklar. Gerði þá
margur sem vant var að fara til fundar við Njál en hann lagði það til mála
manna sem ekki þótti líklegt að eyddust sóknir og varð af því þræta mikil er
málin máttu eigi lúkast og riðu menn heim af þingi ósáttir.
Líður nú þar til er kemur annað þing. Njáll reið til þings. Og er fyrst
kyrrt þingið allt þar til er Njáll talar að mönnum væri mál að lýsa sökum
sínum.
Margir mæltu að til lítils þætti það koma er engi kæmi sínu máli fram þó að
til alþingis væri stefnt "og viljum vér heldur," segja þeir, "heimta vort
mál með oddi og eggju."
"Svo má eigi vera," segir Njáll, "og hlýðir það hvergi að hafa eigi lög í
landi. En þó hafið þér mikið til yðvars máls um það og kemur það til vor er
lögin kunnum og þeim skulum stýra. Þykir mér það ráð að vér köllumst saman
allir höfðingjar og tölum um."
Þeir gengu þá til lögréttu.
Njáll mælti: "Þig kveð eg að þessu Skafti Þóroddsson og aðra höfðingja að
mér þykir sem málum vorum sé komið í ónýtt efni ef vér skulum sækja mál í
fjórðungsdómum og verði svo vafið að eigi megi lúkast né fram ganga. Þykir
mér það ráðlegast að vér ættum hinn fimmta dóm og sæktum þar þau mál er eigi
mega lúkast í fjórðungsdómi."
"Hversu skalt þú," sagði Skafti, "nefna fimmtardóminn, er fyrir forn goðorð
er nefndur fjóðungsdómur, þrennar tylftir úr fjórðungi hverjum?"
"Sjá mun eg ráð til þess," segir Njáll, "að taka upp ný goðorð, þeir er best
eru til fallnir úr fjórðungi hverjum, og segist þeir í þing með þeim er það
vilja."
"Þennan kost viljum vér," segir Skafti, "eða hversu vandar sóknir skulu hér
vera?"
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa