Gunnar gaf honum fingurgull og gekk síðan til manna sinna og sagði þeim að
herskip Gunnar gave him a gold finger (ring) and went afterwards to his men
and told them that warships
lágu öðrum megin nessins "og vita þeir allt til vor. Tökum vér nú vopn vor
og búumst við
lay on (the) other side of the headland "and they know all about us. "(Let
us) take our weapons now and prepare ourselves
öllu vel og skjótt því að nú er til fjár að vinna."
well with all and quickly because now is (the time) to gain booty."
Síðan bjuggust þeir við og þá er þeir voru búnir sjá þeir að skipin fara að
þeim. Tekst nú
Afterwards they prepared themselves for (battle) and then when they were
ready they saw that ships sailed towards them. Now a battle took
orusta með þeim og berjast þeir lengi og verður mannfall mikið. Gunnar vó
margan
place between then and they fought a long time and great loss of life
happened. Gunnar killed many
mann. Þeir Hallgrímur hljópu á skip til Gunnars. Gunnar sneri í mót
Hallgrími.
a man. They, Hallgrim (and Kolskegg) leaped onto Gunnar's ship. Gunnar
turned to meet Hallgrim
Hallgrímur lagði til hans með atgeirinum. Slá ein var um þvert skipið og
hljóp Gunnar
Hallgrim thrust at him with the halberd. A certain crossbeam was across the
ship and Gunnar leaped
aftur yfir öfugur. Skjöldur Gunnars var fyrir framan slána og lagði
Hallgrímur í hann og í
back over turned the wrong way. Gunnar's shield was in front of the fore
part of the crossbeam and Hallgrim thrust into it and
gegnum og svo í slána. Gunnar hjó á hönd Hallgrími og lamdist handleggurinn
en sverðið
through and so into (the) crossbeam. Gunnar hewed at Hallgrim's hand and
severely injured the forearm, but the sword
beit ekki. Féll þá niður atgeirinn. Gunnar tók atgeirinn og lagði í gegnum
Hallgrím.
did not cut (it off?). The halberd then fell down. Gunnar took the halberd
and ran Hallgrim through.
Gunnar bar atgeirinn jafnan síðan. Þeir börðust nafnar og var nær hvorum
vænna horfið.
Gunnar always carried the halberd afterwards. They fought ? and (it) was
(a) near (thing) who was likely to succeed (Z).
Þá kom Gunnar að og hjó Kolskegg banahögg. Eftir það beiddu víkingar sér
griða.
Then Gunnar came to (the fight) and hewed Kolskegg (the) death blow. After
it (the) Vikings asked for quarter for themselves.
Gunnar lét þess kost. Hann lét þá kanna valinn og taka fé það er dauðir menn
höfðu átt en
Gunnar allowed this choice. He allowed then to search the dead and take
that wealth which (the) dead men had had and
hann gaf hinum vopn sín og klæði, er hann gaf grið, og bað þá fara til
fósturjarða sinna.
he gave them their weapons and clothing, who he gave quarter (to), and bade
(them) then sail to their native land.
Þeir héldu í braut en Gunnar tók fé allt það er eftir var.
They steered away and Gunnar took all that wealth which was (left) behind.
Tófi kom að Gunnari eftir bardagann og bauð að fylgja honum til fjár þess er
víkingar
Tofi came to Gunnar after the battle and invited (him) to follow him to that
booty which (the) vikings
höfðu fólgið, kvað það vera bæði meira og betra en hitt er þeir höfðu áður
fengið. Gunnar
had hidden, said it to be more and better than that which they had
previously gotten. Gunnar
kveðst það vilja. Gekk hann á land með Tófa. Fór Tófi fyrir til skógar en
Gunnar eftir.
said of himself to wish it. He went ashore with Tofi. Tofi went ahead to
(the) wood and Gunnar behind (him).
Þeir komu að þar sem viður var borinn saman mikill. Tófi segir að þar var
féið undir.
They came to there as much wood was carried together. Tofi says that there
was treasure underneath.
Ruddu þeir þá af viðinum og fundu undir bæði gull og silfur, klæði og vopn
góð. Þeir
They cleared then (the area) of wood and found underneath both gold and
silver, clothing and good weapons. They
bera fé þetta til skipa. Gunnar spurði Tófa hverju er hann vildi að hann
launaði honum.
carry this treasure to the ships. Gunnar asked Tofi how which he wished
that he rewarded him.
Tófi svaraði: "Eg er danskur maður að ætt og vildi eg að þú flyttir mig til
frænda minna."
Tofi answered, "I am a Danish man by birth and I wished that you carry me to
my relatives."
Gunnar spurði hví hann væri í Austurvegi.
Gunnar asked him why he were in Eastern Baltic.
"Eg var tekinn af víkingum," segir Tófi, "og var mér skotið hér á land í
Eysýslu og hefi eg hér verið síðan."
"I was captured by Vikings," says Tofi, "and was put ashore (Z) here in ?
Island and I