Why is this so complicated?
Why not just use dh for the "th" in English "that"
th for the "th" in English "think"
ae for the vowel
* for umlauts (2 dots over a letter)

Here is the introduction to the Hippocrene Icelandic dictionary:

Forma'li

Thessi ordhabo'k er byggdh a' talma'li frekar en ritma'li.
Tilgangurinn hefur veridh adh reyna adh gefa allar thaer upplu'singar
sem haegt er i' svo itlu kveri. Kn i'slenzkra nafnordha er alltaf
tilgreint. Ensku ordhin sem eri i' svigum eru einugis til thess adh
sky'ra mismunandi thy'dhingar ensku ordhanna, og I'slendingum ber adh
fordhast adh a'li'ta thau alltaf so*mu merkingar og adhalordhidh.
Nafnordh og sagnordh er venjulega tilgreind (sja' skammstafanir), en
o*nnur ma'lfraedhiheiti eru ekki gefin nema ruglingur gaeti a'tt se'r
stadh, t.d. thar sem sama ordhidh geta veridh baedhi nafnordh og
ly'singarordh. O'regluleg fleirtala enskra nafnordha er tilfaerdh og
stuttur listi yfir o'regluleg ensk sagnordh er aftast i' bo'kinni.

Wouldn't this be much easier and simpler?