Here's the translation! Oops. It has some dreaded verse. Oh well, it's the only verse in the whole saga, so once we get through this, we are back to the narrative for the rest of the story.

Ok urðu nú Þóri ljóð af munni:

Þér verðr frami. Farðu,
fljótr at hildar mótum,
Fjörgynjar frá ofbergi
flotnum á byrgota.
Herteits harða snæra
ok hryðja þíns tugviðar
fellir sæmána fjallit
fólka á þóftu kjálkum.

Illvættum hefir hallat
hreysti þín, börr ljóss Rínar.
Galta hels gin í veltir
ok glópum þeim með hljópu.
Ágang mun eins víkingum
orka Hrani bana
bandgoðs í bráðum vindi
ok blik sjóðs fága mikit.

At svo mæltu hvarf Þórir, en Hrani vaknaði ok mundi vísurnar. Segir hann nú Helga frá draumnum.

Helgi mælti: "Nógu er líkligt, at svo gangi þér í eftirtíð sem hann lét þik skilja í drauminum, ok mun láta föður þinn vita um þessi efni."

Hrani kvaðst nú svo gera vilja, ok skildu þeir svo talit í þat sinn.