Og við umtölur Snorra og það með að hann sá að hann mælti satt þá sefaðist Þorkell en Gunnari var í brott fylgt um kveldið.
And with Snorri's talking and with that that he saw that he spoke truthfully then Thorkell (and others) were soothed, and Gunnar was led away during the evening.
Veisla fór þar vel fram og skörulega.
(The) banquet went forward there well and notably.
Og er boði var lokið búast menn í brott.
And when (the) wedding feast was finished, men got ready (to go) away.
Þorkell gaf Snorra allfémiklar gjafir og svo öllum virðingamönnum.
Thorkell gave Snorri very costly gifts and so to all the men of distinction.
Snorri bauð heim Bolla Bollasyni og bað hann vera með sér öllum þeim stundum er honum þætti það betra.
Snorri invited Bolli Bollason home and asked him to stay with him all the time that he thought that better.
Bolli þiggur það og ríður heim í Tungu.
Bolli accepts that and rides home to Tongue (to pack his toothbrush, no doubt).
Þorkell settist nú að Helgafelli og tekur þar við búsumsýslu.
Thorkell now takes up his abode at Helgafell and receives there management of a farm.
Það mátti brátt sjá að honum var það eigi verr hent en kaupferðir.
It soon could be seen that to him it was not more badly suited than a trader.
Hann lét þegar um haustið taka ofan skála og varð upp ger að vetri og var hann mikill og risulegur.
He caused at once during the fall to take down bowls (obviously the wrong translation!) and it became done in winter and he was large and stately.
Ástir takast miklar með þeim Þorkatli og Guðrúnu.
They began to love each other very much, Thorkatl and Gudrun.
Líður fram veturinn.
The winter passes forward.
Um vorið eftir spyr Guðrún hvað hann vilji sjá fyrir Gunnari Þiðrandabana.
During the next spring, Gudrun asks what he wanted to see before Gunnar Thidrandabana.
Þorkell kvað hana mundu fyrir því ráða: "Hefir þú tekið það svo fast að þér mun ekki að getast nema hann sé sæmilega af höndum leystur."
Thorkell stated to her (he) would above that advice: "You have taken that so fast that to you will not be pleased except he be perform honorably."
Guðrún kvað hann rétt geta "vil eg," segir hún, "að þú gefir honum skipið og þar með þá hluti sem hann má eigi missa að hafa."
Gudrun said he gets (it) precisely "I want," she says, "that you give him the ship and with it the portions as he cannot miss having."
Þorkell svarar og brosti við: "Eigi er þér lítið í hug um margt Guðrún," segir hann, "og er þér eigi hent að eiga vesalmenni.
Thorkell answers and smiled in reply: "It is not little on your mind, Gudrun, concerning much," he says, "and it doesn't concern you to have a paltry person. (huh?)
Er það og ekki við þitt æði.
And it does not suit you. (Z. ði - er þat ok ekki við þitt ði, it does not suit thee.)
Skal þetta gera eftir þínum vilja."
(We/I?) shall do this after your wishes."
Fer þetta fram.
This takes place.
Gunnar tók við gjöfinni allþakksamlega: "Mun eg aldrei svo langhendur verða að eg fái yður launað þann sóma allan sem þið veitið mér."
Gunnar received the gifts very gratefully: "I will never become so long-handed that I would be able to repay you all that honor which you gave me."
Fór Gunnar utan og kom við Noreg.
Gunnar went abroad and landed at Norway.
Eftir það fór hann til búa sinna.
After that he went to his farm.
Gunnar var stórauðigur og hið mesta mikilmenni og góður drengur.
Gunnar was very wealthy and the greatest man and goodhearted.