Þá mælti Án til þeirra: "Eg bið yður í guðs nafni að þér hræðist mig eigi því að eg hefi lifað og haft vit mitt allt til þeirrar stundar að rann á mig ómeginshöfgi.
Then An said to them: "I ask you in God's name that you would not fear me because I have lived and was conscious all to those very that overcame me a light sleep. (Z. vit 1 - hafa v. sitt, vita vits síns, to be in one's senses, be conscious) (Z. renna 6 - r. á e-n, to come over one)
Þá dreymdi mig hin sama kona og fyrr og þótti mér hún nú taka hrísið úr maganum en lét koma innyflin í staðinn og varð mér gott við það skipti."
Then I dreamed (about) the same woman as before and it seemed to me now she takes the brushwood out of (my) belly and caused to bring my entrails instead and I became well with that change." (Z. staðr 2 - í staðinn, instead)
Síðan voru bundin sár þau er Án hafði og varð hann heill og var síðan kallaður Án hrísmagi.
Then the wounds which An had were bound and he became healthy and was since called An "brushwood belly."
En er Ólafur Höskuldsson spurði þessi tíðindi þá þótti honum mikið að um víg Kjartans en þó bar hann drengilega.
When Olaf Hoskulson learned this news then it seemed to him great that concerning Kjartan's fight although he bore nobly.
Þeir synir hans vildu þegar fara að Bolla og drepa hann.
The sons of him wanted at once to go to Bolli and slay him.
Ólafur segir: "Það skal fjarri fara.
Olaf says: "By no means shall that be. (similar to Z. fara 6 - fjarri ferr þat, far from it, by no means; fór þat fjarri, at ek vilda, I was far from desiring it)
Er mér ekki sonur minn að bættri þó að Bolli sé drepinn.
My son's death is not any more atoned for even if Bolli were killed. (Z. bttr - atoned for; er mér ekki sonr minn at bttari, þótt Bolli sé drepinn, my son's death is none the more atoned for though B. is slain)
Og unni eg Kjartani um alla menn fram en eigi mátti eg vita mein Bolla.
Also, I loved Kjartan above all men, but I don't permit Bolli to know harm.
En sé eg yður maklegri sýslu.
And I see your more proper work.
Farið þér til móts við Þórhöllusonu er þeir eru sendir til Helgafells að stefna liði að oss.
Go to meet with Thorholl's sons, who they are sent to Helgafell to summon troops against us.
Vel líkar mér þótt þér skapið þeim slíkt víti sem yður líkar."
I am well pleased even though you punished them as you please."
Síðan snarast þeir til ferðar Ólafssynir og gengu á ferju er Ólafur átti.
Then they quickly turned to the conduct of the sons of Olaf and went to the ferry that Olaf owned.
Voru þeir sjö saman, róa út eftir Hvammsfirði og sækja knálega ferðina.
They were seven altogether, row out along Hvamms-firth and push on heartily. (Z. skja - to pursue; þeir sækja ferðina knáliga, they push on doughtily)
Þeir hafa veður lítið og hagstætt.
They have a light and favorable wind.
Þeir róa undir seglinu þar til er þeir koma undir Skorrey og eiga þar dvöl nokkura og spyrjast þar fyrir um ferðir manna.
They row under sail until they come onto Skorrey and have there somewhat of a short stay and inquire there about (the) men's travels. (Z. spyrjast (spyrja 5) - s. fyrir um e-t, to inquire about)
Og litlu síðar sjá þeir skip róa vestan um fjörðinn.
And a little later they see a ship row from the west across the fiord.
Kenndu þeir brátt mennina.
They soon recognized the men.
Voru þar Þórhöllusynir.
They were the sons of Thorholl.
Leggja þeir Halldór þegar að þeim.
They, the Halldors, attack them at once.
Þar varð engi viðtaka því að þeir Ólafssynir hljópu þegar út á skipið að þeim.
There was no resistance because they, the sons of Olaf, jumped out at once from the boat at them. (My translation must be wrong here, because if the Olafsons immediately hopped out of the boat, then they would have met the attack. Or am I missing the idea?)
Urðu þeir Steinn handteknir og höggnir fyrir borð.
They seized and struck Steinn dead overboard.
Þeir Ólafssynir snúa aftur og þótti þeirra ferð allsköruleg vera.
The Olafsons turned back and thought their journey was magnificent.
50. kafli
Kjartan færður til kirkju
Kjartan is brought to the church.
Ólafur fór í móti líki Kjartans.
Olaf went to meet Kjartan's remains.
Hann sendi menn suður til Borgar að segja Þorsteini Egilssyni þessi tíðindi og það með að hann vildi hafa styrk af honum til eftirmáls.
He sends men south to Borgr to tell Thorstein Egilson this news and that with that he wanted to have assistance from him on an action on behalf of Kjartan.
Ef stórmenni slægist í móti með Ósvífurssonum þá kvaðst hann allt vildu eiga undir sér.
If men of rank were to join in meeting with the sons of Osvifr, then he said for himself all would have in their power.