Þorleikur svarar: "Eigi eru föl hrossin."
Thorleik answers, “The horses are not for sale (falr).”
Eldgrímur mælti: "Eg býð þér jafnmörg stóðhross við og meðalauka nokkurn og
munu margir
Eldgrim spoke, “I offer you even so many stud horses and something in the
bargain and many will
mæla að eg bjóði við tvenn verð."
say that I make a bid of twice (their) worth.”
Þorleikur mælti: "Engi er eg mangsmaður því að þessi hross færð þú aldregi
þótt þú bjóðir við þrenn verð."
Thorleik spoke, “I am not a haggling man because these horses you (will)
never remove? though you make a bid of thrice (their) worth.”
Eldgrímur mælti: "Eigi mun það logið að þú munt vera stór og einráður. Mundi
eg það og vilja
Eldgrim spoke, “It is no lie that you will be proud and self-willed. I
remembered? it and also want
að þú hefðir óríflegra verðið en nú hefi eg þér boðið og létir þú hrossin
eigi að síður."
that you have behaved badly and now I have offered you and you do not let
the horses (go?) for? less.”
Þorleikur roðnaði mjög við þessi orð og mælti: "Þurfa muntu Eldgrímur að
ganga nær ef þú skalt kúga af mér hrossin."
Thorleik reddened much at these words and spoke, “You, Eldgrim, will need to
go closer if you shall force the horses from me.”
Eldgrímur mælti: "Ólíklegt þykir þér það að þú munir verða halloki fyrir
mér. En þetta sumar
Eldgrim spoke, “It seems unlikely to you that you will be worsted by me.
But this summer
mun eg fara að sjá hrossin hvor okkar sem þá hlýtur þau að eiga þaðan í
frá."
I will go to see our horses as who gets them then to own henceforth.”
Þorleikur segir: "Ger sem þú heitir og bjóð mér engan liðsmun."
Thorleik says, “Do as you promise and offer me no odds.”
Síðan skilja þeir talið.
Afterwards they broke off talking.
Það mæltu menn er heyrðu að hér væri maklega á komið um þeirra skipti. Síðan
fóru menn heim af þingi og var allt tíðindalaust.
People said it who heard that here was proper to come concerning their
parting. Afterwards people went home from (the) Thing and all was without
news.
Það var einn morgun snemma að maður sá út á Hrútsstöðum að Hrúts bónda
Herjólfssonar. En er
It was one morning early that a man looked out at Hrut’s steads at farmer
Hrut’s Herjolf’s son. But when
hann kom inn spurði Hrútur tíðinda. Sá kveðst engi tíðindi kunna að segja
önnur en hann kveðst
he came inside Hrut asked for news. That one said he knew no news to tell
other than he said
sjá mann ríða handan um vaðla og þar til er hross Þorleiks voru "og sté
maðurinn af baki og höndlaði hrossin."
he saw a man from beyond over the ford and there to where Thorleik’s horses
were, “ and the man dismounted and handled the horses.”
Hrútur spurði hvar hrossin væru þá.
Hrut asked where the horses then were.
Húskarl mælti: "Vel höfðu þau enn haldið haganum. Þau stóðu í engjum þínum
fyrir neðan garð."
(The) servant spoke, “They have well still stood in the pasture. They stood
in your meadow below (the) yard.”
Hrútur svarar: "Það er satt að Þorleikur frændi er jafnan ómeskinn um
beitingar og enn þykir mér
Hrut answers, “It is true that kinsman Thorleik is always indifferent about
grazing and still seems to me
líkara að eigi séu að hans ráði hrossin rekin á brott."
more likely that not to be his plan to drive the horses away.”
Síðan spratt Hrútur upp í skyrtu og línbrókum og kastaði yfir sig grám feldi
og hafði í hendi
Afterwards Hrut leaped up in shirt and linen pants and cast over himself a
grey cloak and had in hand
bryntröll gullrekið er Haraldur konungur gaf honum. Hann gekk út nokkuð
snúðigt og sá að
a gold inlaid halberd which King Harald gave him. He went out somewhat
quickly and saw that
maður reið að hrossum fyrir neðan garð. Hrútur gekk í móti honum og sá að
Eldgrímur rak
a man rode to horses below (the) yard. Hrut went towards him and saw that
Eldgrim drove
hrossin. Hrútur heilsaði honum. Eldgrímur tók kveðju hans og heldur seint.
Hrútur spurði hvert hann skyldi reka hrossin.
the horses. Hrut greeted him. Eldgrim accepted his greeting and rather
slowly. Hrut asked where
he would drive the horses.