Sorry Rob, I just saw your email and have no idea how I screwed that up.
Grace
Maðr hét Óinn; hann vas Kléggsson. Vas Óinn vel í vexti, úlfgrátt hárit ok
þykkt ok varð snemma skǫllóttr. Bróðurson ungan átti hann, es hét Lúkr
Anakinsson; Óinn kvað bróður hans Anakin vesa dauðan. Lúkr vas mikill maðr
vexti, ljósjarpr á hár ok rauðlitaðr, breiðleitr ok inn kurteisasti. Lúkr
girndisk til þess at fara í víking ok hernað, en Óinn bannaði honum þat.
Þeir Óinn ok Lúkr litu á þrælana.
Óinn sér brún klæði Þrípíos, segir: “Þú munt prestr vesa.”
“Þú hefir rétt at mæla, bokki sæll,” segir Þrípíó; “Ok mæli ek mǫrgum mǭlum.
Ek kann at mæla írsku, norrœnu, ensku, latínu, vǫlsku, þýzku, brezku -”
“Þegi þú,” segir Óinn, “Þess es ek þarf es sá þræll es mælir skozku.”
“Skozku?” segir Þrípíó, “Bokki sæll, ek em maðr írskr, ok in írska tunga es
mjǫk glík skozku. Skozka es sem móðurmál mitt, jafnvel þó allar tungur eru
sem móðurmǭl mín, því at ek gleðjumk af tungum -”
“Þegi þú,” segir Óinn. Hann segir ránsmǫnnum, at hann vili kaupa þenna
mann – “Ok hafið ér nekkverja vinnumenn góða ok haga?”
Útíni Javason segir, at sjá inn rauðhærði maðr sé vinnumaðr mjǫk hagr; Óinn
keypir ok þenna mann.
Óinn segir Lúki, “Fœr þessa menn heim ok bú þá í vinnu sem skjótlegast.”
Þá segir Lúkr, “En ek vilda fara til Takabœ, þar es hestavígr skal vera í
nótt.”
“Þú fær þér leiknum á hestavígum með sveinum annan dag,” segir Óinn, “Fœr
þessa menn heim til Vatnabœjar.”
En inn rauðhærði maðrinn gekk seint, ok fell hann at lyktum til jarðar. Lúkr
sér, at hann es sárafullr. “Óinn frændi,” segir hann, “Sjá inn rauðhærði
maðr es sjúkr.”