Í þenna tíma kemur Ásgautur heim. Vigdís fagnar honum vel og frétti hversu
góðar viðtökur þeir hefðu að Sauðafelli. Hann lætur vel yfir og segir henni
ályktarorð þau er Þórólfur hafði mælt. Henni hugnaðist það vel.
"Hefir þú nú Ásgautur," segir hún, "vel farið með þínu efni og trúlega.
Skaltu nú og vita skjótlega til hvers þú hefir unnið. Eg gef þér frelsi svo
að þú skalt frá þessum degi frjáls maður heita. Hér með skaltu taka við fé
því er Þórður tók til höfuðs Þórólfi frænda mínum. Er nú féið betur niður
komið."
Ásgautur þakkaði henni þessa gjöf með fögrum orðum.
Þetta sumar eftir tekur Ásgautur sér fari í Dögurðarnesi og lætur skip það í
haf. Þeir fá veður stór og ekki langa útivist. Taka þeir Noreg. Síðan fer
Ásgautur til Danmerkur og staðfestist þar og þótti hraustur drengur. Og
endir þar sögu frá honum.
En eftir ráðagerð þeirra Þórðar godda og Ingjalds Sauðeyjargoða, þá er þeir
vildu ráða bana Þórólfi frænda Vigdísar, lét hún þar fjandskap í móti koma
og sagði skilið við Þórð godda og fór hún til frænda sinna og sagði þeim
þetta. Þórður gellir tók ekki vel á þessu og var þó kyrrt.
Vigdís hafði eigi meira fé á brott af Goddastöðum en gripi sína. Þeir
Hvammverjar létu fara orð um að þeir ætluðu sér helming fjár þess er Þórður
goddi hafði að varðveita. Hann verður við þetta klökkur mjög og ríður þegar
á fund Höskulds og segir honum til vandræða sinna.
Höskuldur mælti: "Skotið hefir þér þá skelk í bringu er þú hefir eigi átt að
etja við svo mikið ofurefli."
Þá bauð Þórður Höskuldi fé til liðveislu og kvaðst eigi mundu smátt á sjá.
Höskuldur segir: "Reynt er það að þú vilt að engi maður njóti fjár þíns svo
að þú sættist á það."
Þórður svarar: "Eigi skal nú það þó því að eg vil gjarna að þú takir
handsölum á öllu fénu. Síðan vil eg bjóða Ólafi syni þínum til fósturs og
gefa honum allt fé eftir minn dag því að eg á engan erfingja hér á landi og
hygg eg að þá sé betur komið féið heldur en frændur Vigdísar skelli hrömmum
yfir."
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa