Flosi kveðst eigi vita skyn á hverjir lögmenn væru mestir.

Bjarni mælti: "Eyjólfur heitir maður og er Bölverksson. Hann er mestur
lögmaður í Vestfirðingafjórðungi og mun honum þurfa að gefa til fé mikið ef
honum skal verða komið í málið en þó munum vér ekki að því fara. Vér skulum
og ganga með vopnum til allra lögskila og vera sem varastir um oss en ráða
eigi á þá nema vér eigum hendur vorar að verja. Mun eg nú ganga með þér og
fara í liðsbónina því að mér þykir sem nú muni eigi mega kyrru fyrir halda."

Síðan gengu þeir út úr búðinni og til þeirra Öxfirðinga. Talaði Bjarni þá
við Lýting og Blæng og Hróa Arnsteinsson og fékk hann skjótt af þeim slíkt
er hann beiddi.

Þá fóru þeir til fundar við Kol son Víga-Skútu og Eyvind Þorkelsson
Áskelssonar goða og báðu þá liðveislu en þeir fóru lengi undan en þó kom svo
að þeir tóku til þrjár merkur silfurs og gengu þá í málið með þeim.

Þá gengu þeir til Ljósvetningabúðar og dvöldust þar nokkura hríð. Flosi
beiddi Ljósvetninga liðveislu en þeir voru erfiðir og torsóttir.

Flosi mælti þá með mikilli reiði: "Illa er yður farið. Þér eruð ágjarnir
heima í héraði og ranglátir en viljið mönnum ekki að liði verða á þingum þó
að menn krefji yður. Það mun og lagið mjög til ámælis við yður og að
brigslum haft við yður á þingum ef þér munið eigi hrakningar þær er
Skarphéðinn hrakti yður Ljósvetninga."

Í annan stað hafði hann við þá hljóðmæli og bauð þeim fé til liðveislu og
lokkaði þá svo með fagurmælum. Þar kom að þeir hétu liðveislu og gerðu þeir
sig þá svo örugga að þeir kváðust berjast skyldu með Flosa þó að þess þyrfti
við.

Bjarni mælti þá til Flosa: "Vel er þér farið. Þú ert höfðingi mikill og
röskur maður og einarður og sker lítt af manni."

Síðan fóru þeir í braut og vestur yfir Öxará og svo til Hlaðbúðar. Þeir sáu
margt manna úti fyrir búðinni. Þar var einn maður sá er hafði
skarlatsskikkju á herðum sér og gullhlað um höfuð og öxi silfurrekna í
hendi.

Fred and Grace Hatton
Hawley Pa