Kári mælti: "Lítt dró enn undan við þig Skarphéðinn og ert þú vor
fræknastur."

Kari spoke, "There was little chance of drawing out of thy reach,( draga
undan, impers. Z10) Skarphedinn and you are our most valiant (one)."

"Eigi veit eg það víst," segir Skarphéðinn og brá við grönum og glotti að.

"I don't think that is certain," says Skarphedinn and drew back (his) lips
and grinned at (that)."

Þeir Kári og Grímur og Helgi lögðu út mörgum spjótum og særðu marga menn en
þeir Flosi gátu ekki að gert.

They, Kari and Grim and Helgi, thrust out with many spears and wounded many
men but they, Flosi (and co.) didn't get anything done.

Flosi mælti: "Vér höfum fengið mikinn skaða á mönnum vorum. Eru margir sárir
en sá

Flosi spoke, "We have taken great injury to our men. Many are wounded and
that one

veginn er vér mundum síst til kjósa. Nú er það séð að vér fáum þá aldrei með
vopnum

slain who we would least choose. Now it is seen that we never make them
attacked (succeed in attacking them) with weapons.

sótta. Er sá nú margur er eigi gengur jafnskörulega að sem létu en þó
eggjuðu mest. Mæli

(Especially) since now that many who attack not equally boldly as might even
though (they are) urged on the most.

eg þetta mest til Grana Gunnarssonar og Gunnars Lambasonar er sér létu verst
eira. En þó

I say this most to Grani Gunnar's son and Gunnar Lambi's son who let
themselves worst displeased??? But still

munum vér nú verða að gera annað ráð fyrir oss. Eru nú tveir kostir til og
er hvorgi

we will have to make another plan for ourselves. Now (there) are two
choices and neither

góður. Sá annar að hverfa frá og er það vor bani, hinn annar að bera að eld
og brenna þá

good. The one to turn away and it is death to us, the other, to set fire
and burn them

inni og er það stór ábyrgðarhlutur fyrir guði er vér erum menn kristnir
sjálfir. En þó munum vér það bragðs taka."

inside and it is a very serious matter involving responsibility before God
and we are ourselves Christian men. But still we will take it (this plan)
at once."

129. kafli

Þeir tóku nú eld og gerðu bál mikið fyrir dyrunum.

They took fire now and made a great fire before the doors.

Þá mælti Skarphéðinn: "Eld kveikið þér nú sveinar eða hvort skal nú búa til
seyðis?"

Then Skarphedinn spoke, "You light fire now, boys, or shall (you) now ready
a cooking fire?"

Grani Gunnarsson svaraði: "Svo skal það vera og skalt þú eigi þurfa heitara
að baka."

Grani Gunnar's son answered, "So it shall be and you shall not need (it)
hotter to bake."

Skarphéðinn mælti: "Því launar þú mér sem þú ert maður til er eg hefndi
föður þíns og virðir það meira er þér er óskyldara."

Skarphedinn spoke, "You repay me for ( it in accordance with the) man you
are when I avenged your father and (you) value it more when you are less
related."

Þá báru konur sýru í eldinn og slökktu niður fyrir þeim. Sumar báru vatn eða
hland.

Then women carried sour whey to the fire and slaked it (what is the
infinitive of slökktu?)

down before them Some carried water or urine.

Kolur Þorsteinsson mælti til Flosa: "Ráð kemur mér í hug. Eg hefi séð loft í
skálanum á

Kol Thorstein's son spoke to Flosi, "A plan comes to my mind. I have seen a
loft in the hall at

þvertrjám og skulum vér þar inn bera eldinn og kveikja við arfasátu þá er
hér stendur fyrir ofan húsin."

cross beam and we carry the fire inside there and light it with that
chickweed which stands here down before the house.

Síðan tóku þeir arfasátuna og báru þar inn eldinn. Fundu þeir eigi fyrr, er
inni voru, en

Afterwards they took the chickweed and carried the fire there inside. They
who were inside did not notice before when

logaði ofan allur skálinn. Gerðu þeir Flosi þá stór bál fyrir öllum dyrum.
Tók þá

the entire room burned down. They Flosi (and company) then made a great
fire before all doors. Then the group of

kvennaliðið illa að þola það er inni var.

women who were inside began to suffer badly.

Njáll mælti til þeirra: "Verðið vel við og mælið eigi æðru því að él eitt
mun vera og

Njall spoke to them, "Be well with (this) and utter no words of despair
because (it) will (only) be one fire and



skyldi langt til annars slíks. Trúið þér og því að guð er miskunnsamur og
mun hann oss

should (be) a long time until another such. You believe also because God is
merciful and he will



eigi láta brenna bæði þessa heims og annars."

not let us burn both in this home and another."

Grace
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa