Flosi mælti til Runólfs: "Hér munum vér hafa sannar sögur um víg Höskulds
Hvítanesgoða. Ert þú maður sannorður og kominn nær frétt og mun eg því trúa
öllu er þú segir mér frá hvað til saka hefir orðið með þeim."

Runólfur mælti: "Ekki þarf það orðum að fegra að hann hefir meir en saklaus
veginn verið og er hann öllum mönnum harmdauði. Þykir engum jafnmikið sem
Njáli fóstra hans."

"Þá mun þeim verða illt til liðveislumanna," segir Flosi.

"Svo mun það," segir Runólfur, "ef ekki dregur til."

"Hvað er nú að gert?" segir Flosi.

"Nú eru kvaddir búar," segir Runólfur, "og lýst víginu."

"Hver gerði það?" segir Flosi.

"Mörður Valgarðsson," segir Runólfur.

"Hve trútt mun það?" segir Flosi.

"Skyldur er hann mér," segir Runólfur, "en þó mun eg satt frá segja að
fleiri hljóta af honum illt en gott. Þess vil eg nú biðja þig Flosi að þú
gefir ró reiði og takir það upp að minnst vandræði hljótist af því að Njáll
mun góð boð bjóða og aðrir hinir bestu menn."

Flosi mælti: "Ríð þú þá til þings Runólfur og skulu mikið þín orð mega við
mig nema til verra dragi um en vera skyldi."

Síðan hætta þeir talinu og hét Runólfur ferðinni. Runólfur sendi orð Hafri
hinum spaka frænda sínum. Hann reið þegar þangað.

Flosi reið þaðan í Ossabæ.


116. kafli

Hildigunnur var úti og mælti: "Nú skulu allir heimamenn mínir vera úti er
Flosi ríður í garð en konur skulu ræsta húsin og tjalda og búa Flosa
öndvegi."

Síðan reið Flosi í túnið. Hildigunnur sneri að honum og mælti: "Kom heill og
sæll frændi og er fegið orðið hjarta mitt tilkomu þinni."

"Hér skulum vér," segir Flosi, "eta dagverð og ríða síðan."

Þá voru bundnir hestar þeirra.
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa