43. kafli

Took extra time with this one ran across some new words,

En er sendimaður kom til þings að segja Gunnari vígið þá mælti Gunnar:
"Þetta er illa orðið og eigi kæmu þau tíðindi til eyrna mér að mér þættu
verri.

When the messenger came to Thing to tell Gunnar of the death, then Gunnar spoke " This is evil/terrible news have come these tidings the worse they could be

En þó skulum vér nú fara þegar að finna Njál og væntir mig að honum
fari enn vel þó að hann sé mjög að þreyttur."

Now we go at once to see Njal, I am certain he will see us well though to him (it is) a great trial/tragedy

Gengu þeir þá á fund Njáls og kölluðu hann til máls við sig.

They went to see Njal and called him (out) to speak with him

Hann gekk þegar
til fundar við Gunnar. Þeir töluðu og var ekki manna við fyrst nema
Kolskeggur.

He came at once to meeting with Gunnar. They discussed and (at the time) was no man present  at first but Kolskegg

"Hörð tíðindi hefi eg að segja þér," segir Gunnar, "víg Þórðar
leysingjasonar. Vil eg bjóða þér sjálfdæmi fyrir vígið."

"Hard tidings have I to tell you" says Gunnar "the death of Þorð Freedmansson. I wish to offer to you self-judgement for the death.

Njáll þagði nokkurt skeið og mælti síðan: "Vel er slíkt boðið," segir hann,

Njal was quiet a while and spoke  then "well is such given/offered" says he (Generous)

"og mun eg það taka. En þó er eigi örvænt að eg hafi ámæli af konu minni eða
sonum mínum fyrir þetta því að þeim mun mjög mislíka.

"and I shall take (accept) that" But even though  I am certain to have words from my wife and my sons for this  as they will have much dislike/disapproval

En þó mun eg á það
hætta því að eg veit að eg á við dreng um. Vil eg og eigi að af mér standi
afbrigð okkarrar vináttu."

And thought I may risk it, I am dealing with a man of nobility/honour. I will not want it to be to me (on my behalf) a breach in our friendship

"Vilt þú nokkuð sonu þína við láta vera?" segir Gunnar.

"Will you want any one of your sons to be present" says Gunnar

"Ekki," segir Njáll, "því að eigi munu þeir rjúfa þá sátt er eg geri. En ef
þeir eru við staddir þá munu þeir ekki saman draga."

"No" says Njal "They will not break any settlement I make but if they were here present they would not take part"

"Svo mun vera," segir Gunnar. "Sjá þú einn fyrir."

"So shall it be" says Gunnar " "see you singly forward" (do this by yourself)

Þeir tókust þá í hendur og sættust vel og skjótt.

The took hands and (between them) settled it well and promptly.

Þá mælti Njáll: "Tvö hundruð silfurs geri eg og mun þér mikið þykja."

Then spoke Njal "Two hundred silvers I judge it and you may/will think that high"

"Eigi þykir mér þetta of mikið," segir Gunnar og gekk heim til búðar sinnar.

"I do not think myself that it is (too) great" says Gunnar and goes back to His Booth

Synir Njáls komu heim til búðar og spurði Skarphéðinn hvaðan fé það hið
mikla og hið góða kæmi er faðir hans hélt á.

Njal's sons came back into the booth and Skarphedin inquired - whence this money (that was much and good came to be held by his father) Whence came all that good silver that his father was holding

Njáll mælti: "Eg segi yður víg Þórðar fóstra yðvars og höfum við Gunnar nú
sæst á málið og hefir hann tvennum manngjöldum bætt hann."

Njal spoke " I tell you of the death of Þorð your (pl) foster-father and with gunnar we (?) have made a settlement, and twice the manngeld he has paid

"Hverjir hafa vegið hann?" segir Skarphéðinn.

"Who has killed him" says Skarpheðin.

"Sigmundur og Skjöldur en Þráinn var þó nær staddur," segir Njáll.

"Sigmund and Skjold - but Thrainn was standing near" says Njal

"Mikils þótti þeim við þurfa," segir Skarphéðinn, "en hvar skal þá komið er
vér skulum handa hefja?"

"Great they thought the risk" says Skarpheðin (sarcastically AIUI) *but where - (to what point) shall this come that we can have a hand" (i.e. How much more must we take)

"Skammt mun til þess," segir Njáll, "og munt þú þá eigi þess lattur en þó
þykir mér mikið undir að þér rjúfið eigi þessa sætt."

"Shortly will to this" (very soon) says Njal  "and nothing will prevent you, but though (just the same) I think it great to me (it is important) you do not break this settlement"

"Svo munum vér þá gera," segir Skarphéðinn, "en ef til verður nokkuð með oss
þá munum vér minnast á hinn forna fjandskap."

"Then we till thus let it be" says Skarpheðin "but if there is more/further trouble to us  we shall be mindful of ALL they have done

(And there's a threat if you like)

"Engis mun eg þá um beiða," segir Njáll.

"then I shall not prevent you"  says Njal

This did seem well enough and I have tried to put in the literal bits and not to paraphrase too much because it is a damn good story

Thanks in advance for any advice

Kveðja

Patricia