Hrafnkell snýr þá af götunni ok suðr at torfunni. Hann
hafði engi orð við Eyvind ok veitti þegar atgöngu. Eyvindr
varðisk vel ok drengiliga. Skósveinn Eyvindar þóttisk ekki
kröptugr til orrostu ok tók hest sinn ok ríðr vestr yfir háls til
Aðalbóls ok segir Sámi, hvat leika er. 795
Sámr brá skjótt við ok sendi eptir mönnum. Urðu þeir
saman tuttugu. Var þetta lið vel búit. Ríðr Sámr austr á
heiðina ok at þar, er vættfangit hafði verit.
Þá er umskipti á orðit með þeim. Reið Hrafnkell þá austr
frá verkunum. 800
Eyvindr var þá fallinn ok allir hans menn.
Sámr gerði þat fyrst, at hann leitaði lífs með bróður sínum,
Var þat trúliga gört: þeir váru allir líflátnir, fimm saman. Þar
váru ok fallnir af Hrafnkeli tólf menn, en sex riðu brott.
Sámr átti þar litla dvöl, bað menn ríða þegar eptir. Ríða 805
þeir nú eptir þeim ok hafa þó mœdda hesta.
Þá mælti Sámr: 'Ná megum vér þeim, því at þeir hafa
mœdda hesta, en vér höfum alla hraða, ok mun nálægt
verða, hvárt vér nám þeim eða eigi, áðr en þeir komask af
heiðinni.' 810
Þá var Hrafnkell kominn austr yfir Oxamýri.
Ríða nú hvárirtveggju allt til þess, at Sámr kemr á heiðar-
brúnina. Sá hann þá, at Hrafnkell var kominn lengra ofan í
brekkurnar. Sér Sámr, at hann mun undan taka ofan í
heraðit. 815
Hann mælti þá: 'Hér munum vér aptr snúa, því at Hrafnkeli
mun gott til manna verða.'
Snýr Sámr þá aptr við svá búit, kemr þar til, er Eyvindr lá,
tekr til ok verpr haug eptir hann ok félaga hans. Er þar ok
kölluð Eyvindartorfa ok Eyvindarfjöll ok Eyvindardalr. 820
Sámr ferr þá með allan varnaðinn heim á Aðalból. Ok er
hann kemr heim, sendir Sámr eptir þingmönnum sínum, at

þeir skyldi koma þar um morguninn fyrir dagmál. Ætlar hann
þá austr yfir heiði. 'Verðr ferð vár slík, sem má.'
825 Um kveldit ferr Sámr í hvílu, ok var þar drjúgt komit manna.