Bodvar lines 128 – 156 ... the final instalment of our story!  I hope you enjoy it...

ps.  sorry for the delay in getting this posted - I melt in hot weather, that's my only excuse!

Konungr horfði á dýrit ok mælti síðan, “Enga sé ek fơr á dýrinu, en hverr vill nú taka kaup einn ok ganga í móti því?”  Bơðvarr mælti, “Þat væri næsta hrausts manns forvitnisbót.  Hơttr félagi, rektu nú af þér illmælit þat at menn láta, sem engi krellr né dugr muni í þér vera.  Far nú ok drep þú dýrit.  Máttu sjá at engi er allfúss til annarra.”  “Jᔠsagði Hơttr, “ek mun til þessa ráðask”.  Konungr mælti, “Ekki veit ek hvaðan þessi hreysti er at þér komin, Hơttr, ok mikit hefir um þik skipazk á skammri stundu”.  Hơttr mælti, “Gef mér til sverðit Gullinhjalta, er þú heldr á, ok skal ek þá fella dýrit eða fá bana.”  Hrólfr konungr mælti, “Þetta sverð er ekki beranda nema þeim manni sem bæði er góðr drengr ok hraustr.”  Hơttr sagði, “Svá skaltu til ætla at mér sé svá háttat”.  Konungr mælti, “Hvat má vita, nema fleira hafi skipzk um hagi þína en sjá þykkir?  En fæstir menn þykkjask þik kenna, at þú sér inn sami maðr.  Nú tak við sverðinu ok njót manna bezt, ef þetta er til unnit.”

Síðan gengr Hơttr at dýrinu alldjarfliga ok høggr til þess, þá er hann kømr í hơggfoeri, ok dýrit fellr niðr dautt.  Bơðvarr mælti, “Sjáið nú, herra, hvat hann hefir til unit.”  Konungr segir, “Víst hefir hann mikit skipazk, en ekki hefir Hơttr einn dýrit drepit; heldr hefir þú þat gơrt.”  Bơðvarr segir, “Vera má at svá sé.”  Konungr segir, “Vissa ek, þá er þú komt hér, at fáir mundu þínir jafningjar vera, en þat þykki mér þó þitt verk frægiligast, at þú hefir gơrt hér annan kappa þar er Hơttr er, ok óvænligr þótti til mikillar giptu.  Ok nú vil ek at hann heiti eigi Hơttr lengr ok skal hann heita Hjalti upp frá þessu; skaltu heita eptir sverðinu Gullinhjalta.”

Kveðja,

Sarah.