Annat sumar eftir á alþingi sagði Þórðr upp gerðunum. Sú var gerð hans á hendr Þorvaldi, at hann skyldi fara utan þá samsumars ok vera utan fimm vetr, nema hann færi á fund páfa ok sættist við hann ok fengi þat af honum, at hann væri utan þrjá vetr. En er hann kæmi út ok hefði svá í brott verit, þá væri heimil vist hans í Vatnsfirði, bústaðr ok þingmannavarðveizla, en Þorvaldr skyldi vera óheilagr milli Vatnsfjarðar í Breiðafirði ok Stiga í Ísafirði ok allir þeir menn, er fóru til aftöku Hrafns, ok skyldu aldri koma í þetta takmark, nema þeir yrði sæhafa nauðgir, þá skyldu þeir fara á brott fullum dagleiðum. Allir menn skyldu vera ór þingi frá Þorvaldi, þeir er byggðum váru í Súgandafirði ok vestr þaðan, í því takmarki, sem áðr var tját. Þessir fjórir menn skyldu utan fara ok koma aldrigi út: Þorgils Austmaðr, Steingrímr Ásgeirsson, Þórðr Gunnarsson, Bárðr Bárðarson, ok vera ór Vestfirðingafjórðungi at inum næsta hálfum mánuði þaðan frá, er þeir spyrði gerðina. Þeir Bjarni djákn ok Kolbeinn Bergsson skyldu vera sekir um allt land nema í Austfjörðum. Ormr Skeggjason skyldi eigi vera í Dýrafirði ok eigi í Ísafirði. Þórðr Steinsson skyldi ok svá sekr sem Ormr. Allir menn aðrir skyldu hafa slíka sekt sem Þorvaldr án utanför ok gjalda þó fé, þrjú hundruð fyrir mann, til þess at þeim sé landvært. En með þessum mannsektum gerði Þórðr fyrir víg Hrafns hundrað hundraða. Þat fé skyldi gjalda í gulli eða silfri, en því at eins annat fé, ef þeim, er við tæki, þætti þat eigi verra. Fyrir afhögg við Sturlu váru gervir þrír tigir hundraða, fyrir afhögg Þórðar Vífilssonar þrír tigir hundraða, fyrir fjörráð við Pétr Bárðarson þrír tigir hundraða. Fyrir aðild vígsakar eftir Hrafn váru gervir þrír tigir hundraða til handa Magnúsi Þórðarsyni, systursyni Hrafns, er vígsakaraðilinn var, því at synir Hrafns váru þá svá ungir, at þeir máttu eigi vera vígsakaraðilarnir. Þessi tvau hundruð hundraða guldust eftir því, sem Þórðr Sturluson vildi.

================ And the above passage divided by sentences ================

Annat sumar eftir á alþingi sagði Þórðr upp gerðunum. 

Sú var gerð hans á hendr Þorvaldi, at hann skyldi fara utan þá samsumars ok vera utan fimm vetr, nema hann færi á fund páfa ok sættist við hann ok fengi þat af honum, at hann væri utan þrjá vetr. 

En er hann kæmi út ok hefði svá í brott verit, þá væri heimil vist hans í Vatnsfirði, bústaðr ok þingmannavarðveizla, en Þorvaldr skyldi vera óheilagr milli Vatnsfjarðar í Breiðafirði ok Stiga í Ísafirði ok allir þeir menn, er fóru til aftöku Hrafns, ok skyldu aldri koma í þetta takmark, nema þeir yrði sæhafa nauðgir, þá skyldu þeir fara á brott fullum dagleiðum. 

Allir menn skyldu vera ór þingi frá Þorvaldi, þeir er byggðum váru í Súgandafirði ok vestr þaðan, í því takmarki, sem áðr var tját. 

Þessir fjórir menn skyldu utan fara ok koma aldrigi út: Þorgils Austmaðr, Steingrímr Ásgeirsson, Þórðr Gunnarsson, Bárðr Bárðarson, ok vera ór Vestfirðingafjórðungi at inum næsta hálfum mánuði þaðan frá, er þeir spyrði gerðina. 

Þeir Bjarni djákn ok Kolbeinn Bergsson skyldu vera sekir um allt land nema í Austfjörðum. 

Ormr Skeggjason skyldi eigi vera í Dýrafirði ok eigi í Ísafirði. 

Þórðr Steinsson skyldi ok svá sekr sem Ormr. 

Allir menn aðrir skyldu hafa slíka sekt sem Þorvaldr án utanför ok gjalda þó fé, þrjú hundruð fyrir mann, til þess at þeim sé landvært. 

En með þessum mannsektum gerði Þórðr fyrir víg Hrafns hundrað hundraða. 

Þat fé skyldi gjalda í gulli eða silfri, en því at eins annat fé, ef þeim, er við tæki, þætti þat eigi verra. 

Fyrir afhögg við Sturlu váru gervir þrír tigir hundraða, fyrir afhögg Þórðar Vífilssonar þrír tigir hundraða, fyrir fjörráð við Pétr Bárðarson þrír tigir hundraða. 

Fyrir aðild vígsakar eftir Hrafn váru gervir þrír tigir hundraða til handa Magnúsi Þórðarsyni, systursyni Hrafns, er vígsakaraðilinn var, því at synir Hrafns váru þá svá ungir, at þeir máttu eigi vera vígsakaraðilarnir. 

Þessi tvau hundruð hundraða guldust eftir því, sem Þórðr Sturluson vildi.