Við því bili reis Hrafn upp, því at hann mátti eigi sofa, ok gekk út. 

At that time, Hrafn got up, because he was not able to sleep, and went out.


Ok er hann lauk upp hurðunni, sá hann, at menn váru komnir í virkit með vápnum. 

And when he opened the door, he saw that men had come into the fortification with weapons.


Hrafn lauk aftr hurðunni ok skaut loku fyrir ok gekk inn ok sagði, at menn váru komnir mjök margir í virkit með vápnum, — "ok hafið þér eigi vel vörð haldit í nótt." 

Hrafn shut the door and locked the door and went inside and said that very many men had come in the fortification with weapons, "and you have not kept watch well tonight."



Nú risu menn upp hvatliga ok vápnuðú sik. 

Men now got up and quickly armed themselves.



Þeir Þorvarðr viðuðu þegar fyrir dyrr allar ok lögðu eld í þekjuna víða. 

Thorvaldr and company piled up wood in front of all the doors and set fire to the roofs far and wide.



Þá er menn Hrafns váru komnir í klæði sín, þá gengu þeir til dura, ok spurði Hrafn, hverr fyrir eldinum réði, en honum var sagt, at þeir réði fyrir, er kveikti, en Þorvaldr væri höfðingi þeira. 

When Hrafn's men had come into their clothes, then they went to to the door and asked Hrafn who ordered the fire, but it was told to him that they, who kindled, ordered and Thorvaldr would be their leader.



Hrafn spurði, ef Þorvaldr vildi nökkurar sættir af þeim taka, kvað hann ráða skyldu sjálfan fyrir, ef hann gæfi bænum frið, en þeim öllum grið, er þar váru fyrir með honum.

Hrafn asked, if Thorvaldr would want to accept peace from them, said he should have mastery over himself, if he gave a fine to the farms, and all the peace, when they were before with him.



Menn Þorvalds kváðu Hrafn ok hans menn ómakligan sætta. 

Thorvaldr's men stold Hrafn and his men (it was) an unworthy settlement.



Þorvaldr svarar engu, en menn hans höfðu mörg heimslig orð um þetta mál. 

Thorvaldr answers nothing, but his men had many foolish words concerning this case.



Hrafn spurði, hvar Þorvaldr væri eða hví hann svari engu. 

Hrafn asked, where Thorvaldr would be or why he answers nothing.


Hrafn segir, at hann kveðst at Þorvaldi bezt vænta, "því at ek þykkjumst af honum góðs eins makligr." 

Hrafn says that he said for himself to best hope for Thorvaldr, "because I myself think of him in the same way deserving good."



Þorvaldr svarar engu. 

Thorvaldr answers nothing.   



Þá mælti Hrafn við prest sinn, þann er Valdi hét, ok klerka þá, er með honum váru, at þeir skyldu syngja óttusöng, ok Hrafn söng með þeim óttusönginn, en menn hans, þeir er ólærðir váru, vörðu húsin með vatni ok sýru, slíkt er þeir máttu at gera. 

Then Hrafn spoke with his priest, the one named Valdi, and the clergy who were with him, that they should sing matins, and Hrafn sang matins with them, and/but his men, those who were laymen, guarded the house with water and sour whey, such as they were able to do.


Svá höfðu þeir Þorvaldr óvart komit, at engi pati hafði farit af ferð þeira. 

So had Thorvaldr et al. arrived unaware, that no rumor had gone in regard to their journey.


Þetta sannar Guðmundr skáld:

Poet Gudmundr affirms this:


[Option A]

   Óþokki þreifsk ekka

   andærligum blandinn.

   Fjón greri ljótlig ljóna,

   liðak fátt of þat miðlum.

   Beittr vas bragna sættir,

   brandél þrifusk, vélum.

   Stóð, þanns stýrði lýðum,

   stolaherr skörung errinn.


Dislike I touch grief

Grief mixed.

Hatred grew ugly men,

I expound little of that share.

Sharp was men's peace,

Fire-hot-fight was seized, artifice.

Stood, that common people,

A band of robbers a leader brisk.




[Option B]

   Óþokki þreifsk blandinn andærligum ekka. 

Dislike I touch mixed cross grief.


   Ljótlig fjón greri miðlum ljóna. 

Ugly hatred grew we share men.


   Liðak fátt of þat. 

I expound little of that.


   Bragna sættir vas beittr vélum. 

Men's peace was a sharp artifice.


   Brandél þrifusk. 

Fire-hot-fight was seized.


   Stolaherr stóð errinn skörung, þanns stýrði lýðum.

A band of robbers stood brisk a leader, that steered the common people.




[Option C]

   Óvild magnaðist, blandin fjandsamlegri beiskju. 

Enmity grew strong, mixed hostility (?) embittered.


   Ljótt hatur óx meðal manna. 

Ugly hatred grew between men.


   Eg tala fátt um það. 

I speak little concerning that.


   Sættir manna var beittur svikum. 

Man's peace was sharp treason.


   Bardagar mögnuðust. 

Battles grew strong.


   Leyniher kom að óvörum hinum hrausta skörungi, sem hafði forráð manna.

 (Leyniher?? Secret-troops??) came to unaware the strong leader, as had man's management.




Þá er lokit var óttusöng, gerðist mikill reykr í húsunum. 

When the matin was finished, there was much smoke in the houses.


Eldi sóttu þeir bæinn, en eigi með vápnum. 

Fire attacked their farms, but not with weapons.