13. Hrafn færði ómaga.

Hrafn conveyed a helpless one.



Í þann tíma tók at vaxa mjök misþykki með þeim Hrafni ok Þorvaldi af þeim ágangi, er Þorvaldr tók at hafa á hendr þingmönnum Hrafns. 

At that time, much distrust began to grow between Hrafn and Thorvaldr from the assaults, which Thorfaldr began to have at the hands of Hrafn's liegemen.



Þorvaldr færði ómaga þingmanni Hrafns, þeim er Bárðr hét. 

Thorvaldr conveyed (converted?) a helpless liegeman of Hrafn's, (to) (a person) named Bardr.


Hann bjó í Reykjafirði í Arnarfirði. 

He lived in Reykjafirth (Smoke-firth) in Ararfith (Eagle-firth).


Þorvaldr setti þar niðr ómagann at Bárðar ok fór brott síðan, en Bárðr fór á fund Hrafns ok bað, at hann skyldi færa ómagann af hendi honum. 

Thorvaldr sat down the helpless one there at Bardra and then went away, but Bardr went to meet Hrafn and asked that he should convey the helpless one out of his hands.



Hrafn safnaði liði ok fór við átta tigu manna norðr til Ísafjarðar ok færði ómagann þeim manni, er Jósepr hét. 

Hrafn gathered a body of men and went with 79 men north to Isafjardar and conveyed the helpless man, who was named Josepr.


Hann bjó á þeim bæ, er í Súðavík hét. 

He lived on that village, which was called Sudavik.



Þorvaldr varð varr við för Hrafns, ok tóku þeir skútu nökkura þar í Súðavík ok lögðu henni þar í einn leynivág ok váru þar, meðan Hrafn var í Súðavík. 

Thorvaldr became aware of Hranfn's journey, and they took a skiff somewhat there in Sudavik and sailed it there in a certain hidden creek, and they stayed there while Hrafn was in Sudavik.


Hrafn lét þar eftir ómagann. 

Hrafn left behind there the helpless one.


Um þat kváðu förunautar Hrafns kviðling þenna:

Concerning that Hrafn's fellow travellers composed this ditty:


   Færum gildan

We bring the payment


   grepp Jóseppi.

doughty man Joseph.



   Sá skal ráða

So shall decide


   ríkr Súðavík.

mighty Sudavik.

 


Hrafn fór heim aftr eftir þat, en Þorvaldr færði aldri síðan þann ómaga á hendr þingmönnum Hrafns.

Hrafn went back home after that, but Thorvaldr never since conveyed that helpless one to the hands of Hrafn's liegemen.




14. Frá fyrirburðum.

Concerning a Vision



Sá atburðr varð í Skagafirði, þá er Guðmundr byskup hafði fimm vetr at stóli verit, at þeir Kolbeinn Tumason ok menn byskups börðust í Víðinesi í Hjaltadal. 

It so happened in Skagafirth, when Bishop Gudmundr had resided 5 years, that Kolbeinn Tumason and the bishops men fought in Vidiness at Hjaltadale.      (Z. atburðr 1: verðr sá atburðr, at, it so happens that)


Tókst þar meir at guðs fyrirætlan en at líkendum fyrir liðfjölda sakir. 

It took place there more at God's design than likelihood for the sake of many troops. (?)


Fell Kolbeinn þar, en byskupsmenn sigruðust.

Kolbeinn fell there, but the bishop's men gained a victory.



Þann vetr inn næsta eftir gerðu þeir Þorvaldr Gizurarson ok Sighvatr Sturluson menn til allra höfðingja á Íslandi ok báðu liðveizlu þeirar at fara at Guðmundi byskupi. 

That next winter after Thorvaldr Gizurarson and Sighvatr Sturluson made men to all leaders in Iceland and asked for their support to go to Bishop Gudmundr.


En í þetta mál gengu allir höfðingjar nema Þórðr Sturluson ok Hrafn Sveinbjarnarson. 

And/but in that case all leaders went except Thordr Sturluson and Hfafn Sveinbjarnarson.



Þorvaldr Snorrason gekk ór Vestfjörðum með þrjá tigu manna norðr til Hóla. 

Thorvaldr Snorrason went from Westfiord with 29 men north to Hola.


Varð þar sá fundr, at sex fellu af þeim, er til kómu, en níu af byskupsmönnum. 

There was there that battle, that six fell from them, who came (there), and nine of the bishop's men.


Var byskup tekinn með valdi. 

(The) bishop was taken by force.


Hafði Snorri Sturluson hann með sér í Reykjaholt. 

Snorri Sturluson brought him to Reykjaholt.


Eftir þetta þóttist Hrafn ok hans vinir kenna nökkurn kulda af ráðum Sighvats í skiptum þeira Þorvalds. 

After this it seemed to Hrafn and his friends to feel cold from Sighvat's counsel in his and Thorvaldr's disputes.     (Z. kenna 6: k. hita (kulda) af e-u, to feel heat (cold) from)