13. Hrafn færði ómaga.

Í þann tíma tók at vaxa mjök misþykki með þeim Hrafni ok Þorvaldi af þeim ágangi, er Þorvaldr tók at hafa á hendr þingmönnum Hrafns. 

   Þorvaldr færði ómaga þingmanni Hrafns, þeim er Bárðr hét. Hann bjó í Reykjafirði í Arnarfirði. Þorvaldr setti þar niðr ómagann at Bárðar ok fór brott síðan, en Bárðr fór á fund Hrafns ok bað, at hann skyldi færa ómagann af hendi honum. 

   Hrafn safnaði liði ok fór við átta tigu manna norðr til Ísafjarðar ok færði ómagann þeim manni, er Jósepr hét. Hann bjó á þeim bæ, er í Súðavík hét. 

   Þorvaldr varð varr við för Hrafns, ok tóku þeir skútu nökkura þar í Súðavík ok lögðu henni þar í einn leynivág ok váru þar, meðan Hrafn var í Súðavík. Hrafn lét þar eftir ómagann. Um þat kváðu förunautar Hrafns kviðling þenna:

   Færum gildan

   grepp Jóseppi.

   Sá skal ráða

   ríkr Súðavík.[18]

14. Frá fyrirburðum.

Sá atburðr varð í Skagafirði, þá er Guðmundr byskup hafði fimm vetr at stóli verit, at þeir Kolbeinn Tumason ok menn byskups börðust í Víðinesi í Hjaltadal. Tókst þar meir at guðs fyrirætlan en at líkendum fyrir liðfjölda sakir. Fell Kolbeinn þar, en byskupsmenn sigruðust. 

   Þann vetr inn næsta eftir gerðu þeir Þorvaldr Gizurarson ok Sighvatr Sturluson menn til allra höfðingja á Íslandi ok báðu liðveizlu þeirar at fara at Guðmundi byskupi. En í þetta mál gengu allir höfðingjar nema Þórðr Sturluson ok Hrafn Sveinbjarnarson. 

   Þorvaldr Snorrason gekk ór Vestfjörðum með þrjá tigu manna norðr til Hóla. Varð þar sá fundr, at sex fellu af þeim, er til kómu, en níu af byskupsmönnum. Var byskup tekinn með valdi. Hafði Snorri Sturluson hann með sér í Reykjaholt. Eftir þetta þóttist Hrafn ok hans vinir kenna nökkurn kulda af ráðum Sighvats í skiptum þeira Þorvalds. 

================ And the above passage divided by sentences and lines ================

13. Hrafn færði ómaga.

Í þann tíma tók at vaxa mjök misþykki með þeim Hrafni ok Þorvaldi af þeim ágangi, er Þorvaldr tók at hafa á hendr þingmönnum Hrafns. 

Þorvaldr færði ómaga þingmanni Hrafns, þeim er Bárðr hét. 

Hann bjó í Reykjafirði í Arnarfirði. 

Þorvaldr setti þar niðr ómagann at Bárðar ok fór brott síðan, en Bárðr fór á fund Hrafns ok bað, at hann skyldi færa ómagann af hendi honum. 

Hrafn safnaði liði ok fór við átta tigu manna norðr til Ísafjarðar ok færði ómagann þeim manni, er Jósepr hét. 

Hann bjó á þeim bæ, er í Súðavík hét. 

Þorvaldr varð varr við för Hrafns, ok tóku þeir skútu nökkura þar í Súðavík ok lögðu henni þar í einn leynivág ok váru þar, meðan Hrafn var í Súðavík. 

Hrafn lét þar eftir ómagann. 

Um þat kváðu förunautar Hrafns kviðling þenna:

   Færum gildan

   grepp Jóseppi.

   Sá skal ráða

   ríkr Súðavík.

Hrafn fór heim aftr eftir þat, en Þorvaldr færði aldri síðan þann ómaga á hendr þingmönnum Hrafns.

14. Frá fyrirburðum.

Sá atburðr varð í Skagafirði, þá er Guðmundr byskup hafði fimm vetr at stóli verit, at þeir Kolbeinn Tumason ok menn byskups börðust í Víðinesi í Hjaltadal. 

Tókst þar meir at guðs fyrirætlan en at líkendum fyrir liðfjölda sakir. 

Fell Kolbeinn þar, en byskupsmenn sigruðust. 

Þann vetr inn næsta eftir gerðu þeir Þorvaldr Gizurarson ok Sighvatr Sturluson menn til allra höfðingja á Íslandi ok báðu liðveizlu þeirar at fara at Guðmundi byskupi. 

En í þetta mál gengu allir höfðingjar nema Þórðr Sturluson ok Hrafn Sveinbjarnarson. 

Þorvaldr Snorrason gekk ór Vestfjörðum með þrjá tigu manna norðr til Hóla. 

Varð þar sá fundr, at sex fellu af þeim, er til kómu, en níu af byskupsmönnum. 

Var byskup tekinn með valdi. 

Hafði Snorri Sturluson hann með sér í Reykjaholt. 

Eftir þetta þóttist Hrafn ok hans vinir kenna nökkurn kulda af ráðum Sighvats í skiptum þeira Þorvalds.