Nú er Loftr var staðfestulauss, þá fór hann norðr í Dýrafjörð á Mýrar. Þar bjó Mögr, er fyrr var getit. Hann var á gömlum aldri ok auðigr at fé. Hann var þingmaðr Hrafns, ok átti hann mála á Mýralandi. Loftr keypti landit at Mög, svá at hann spurði ekki Hrafn at, ok fór þangat búi sínu. Víga-Haukr réðst þangat til fylgdar með Lofti á Mýrar. 

   Nú er Hrafn spurði, at Loftr var kominn á Mýrar búi sínu, þá mislíkaði Hrafni við Loft um landskaupit ok búgerð, því at Loftr var hávaðamaðr mikill ok ódæll, en þingmenn Hrafns váru nábúar Lofts ok hugðu eigi gott til. Hafði Loftr ok nökkvat týgilig orð við Hrafn ok þingmenn hans, kveðst eigi undir þykkja, hvárt þeim þætti vel eða illa hans byggð. 

   Þá safnaði Hrafn liði ok fór á Mýrar með fjölmenni. 

   Þá kom þar Þorvaldr Snorrason með sex menn ok bauð Hrafni lið sitt ok gekk í flokk Hrafns. Síðan leituðu menn um sættir milli þeira, en Loftr var tregr til sættar við Hrafn. Þá fóru þeir Hrafn til ok veittu á brott læk þann, er inn fell í húsin á Mýrum. Ok er þeir höfðu þat gert, þá grunaði þá Loft, at þeir mundu ætla at bera eld at húsum ok brenna bæinn. Þá tók Haukr at leita um sættir, ok þat varð at lyktum, at þeir sættust á þat, at Sighvatr Sturluson skyldi gera á milli þeira Hrafns ok Lofts. 

   Eftir þenna fund ýfðust þeir Loftr við Þorvald fyrir þat, er hann hafði gerzt berr í liðveizlu við Hrafn. Eftir þenna atburð gaf Hrafn Þorvaldi góða breiðöxi, silfrrekna ok barskefta, áðr þeir skildust á Mýrum, ok mæltust þá enn vel við. Of sumarit eftir á afþingi gerði Víga-Haukr hlaupafar til Þorvalds. ok hjó milli herða honum, en Þorvaldr skeindist ekki, því at hann var í brynju. Þá hjó Haukr til förunauts Þorvalds, þess er Teitr hét ok var sonr Árna rauðskeggs.

================ And the above passage divided by sentences ================

 Nú er Loftr var staðfestulauss, þá fór hann norðr í Dýrafjörð á Mýrar. 

Þar bjó Mögr, er fyrr var getit. 

Hann var á gömlum aldri ok auðigr at fé. 

Hann var þingmaðr Hrafns, ok átti hann mála á Mýralandi. 

Loftr keypti landit at Mög, svá at hann spurði ekki Hrafn at, ok fór þangat búi sínu. 

Víga-Haukr réðst þangat til fylgdar með Lofti á Mýrar. 

Nú er Hrafn spurði, at Loftr var kominn á Mýrar búi sínu, þá mislíkaði Hrafni við Loft um landskaupit ok búgerð, því at Loftr var hávaðamaðr mikill ok ódæll, en þingmenn Hrafns váru nábúar Lofts ok hugðu eigi gott til. 

Hafði Loftr ok nökkvat týgilig orð við Hrafn ok þingmenn hans, kveðst eigi undir þykkja, hvárt þeim þætti vel eða illa hans byggð. 

Þá safnaði Hrafn liði ok fór á Mýrar með fjölmenni. 

Þá kom þar Þorvaldr Snorrason með sex menn ok bauð Hrafni lið sitt ok gekk í flokk Hrafns. 

Síðan leituðu menn um sættir milli þeira, en Loftr var tregr til sættar við Hrafn. 

Þá fóru þeir Hrafn til ok veittu á brott læk þann, er inn fell í húsin á Mýrum. 

Ok er þeir höfðu þat gert, þá grunaði þá Loft, at þeir mundu ætla at bera eld at húsum ok brenna bæinn. 

Þá tók Haukr at leita um sættir, ok þat varð at lyktum, at þeir sættust á þat, at Sighvatr Sturluson skyldi gera á milli þeira Hrafns ok Lofts. 

Eftir þenna fund ýfðust þeir Loftr við Þorvald fyrir þat, er hann hafði gerzt berr í liðveizlu við Hrafn. 

Eftir þenna atburð gaf Hrafn Þorvaldi góða breiðöxi, silfrrekna ok barskefta, áðr þeir skildust á Mýrum, ok mæltust þá enn vel við. 

Of sumarit eftir á afþingi gerði Víga-Haukr hlaupafar til Þorvalds. 

ok hjó milli herða honum, en Þorvaldr skeindist ekki, því at hann var í brynju. 

Þá hjó Haukr til förunauts Þorvalds, þess er Teitr hét ok var sonr Árna rauðskeggs.