We are back this week with another translation. Enjoy!

Eftir þessa atburði fór Þorvaldr til fundar við Hrafn ok skoraði á hann til viðtöku, því at hann var þá félauss ok ráðstafalauss, en Hrafn var góðr viðtakna við mönnum ok skyldr at frændsemi Þorvaldi, manni firnari en næstabræðri. Hrafn tók við Þorvaldi vel ok hafði hann með sér nökkura vetr ok var til hans sem hann væri hans sonr eða bróðir.

10. Forspá Ragnheiðar ok andlát Þórðar í Vatnsfirði.

Ragnheiðr hét kona, dóttir Arons Bárðarsonar ins svarta, bræðrunga Hrafns. Hon var vitr kona ok spök. Hana hafði átta Ámundi Úlfsson. Þau Ragnheiðr ok Ámundi höfðu átt fjórar dætr, þær er ór barnæsku kæmist. Tófa hét dóttir þeira ok Margrét, Hallbera ok Birna. 

   Ámundi andaðist, ok eftir andlát hans var Ragnheiðr gefin þeim manni, er Þórarinn hét Þorkdsson, Þórarinssonar, Auðunarsonar, Þorsteinssonar, Auðunarsonar af Auðunarstöðum, Ásgeirssonar frá Ásgeirsá. Þau Ragnheiðr ok Þórarinn áttu fjóra sonu ok tvær dætr. Krákr hét sonr þeira, er fyrr var getit. Eyvindr hét sonr þeira ok Tómas ok Halldórr. Guðfinna hét dóttir þeira ok Guðrún. Ragnheiðr gerði bú fimmtán vetra gömul ok bjó til elli góðu búi ok var hvers manns gagn, þess er hana sótti heim. Þórarinn andaðist fyrr en Ragnheiðr, ok eftir andlát hans bjó hon lengi í Selárdal. 

   Nú er Þorvaldr var kominn til vistar með Hrafni, þá fór Hrafn í Selárdal, ok varð þeim Hrafni ok Ragnheiði rætt til Þorvalds, ok bað Hrafn, at hon skyldi leggja góðan hug á Þorvald. 

   Ragnheiðr segir: "Enga stund mun ek á hann leggja, því at ek ætla, at þú hafir þar úlf at fæða, er hann er." 

   Hrafn svarar: "Eigi veit ek, hví þú mælir svá, því at mér sýnist fáir mínir frændr þvílíkir." 

   Ragnheiðr svarar: "Þat ætla ek, at eigi muni langt líða, áðr þér mun Þorvaldr engi gersemi sýnast. Gera máttu svá vel til Þorvalds sem þú vill, en eigi væntir mik, at þér verði gagn né virðing at honum." 

================ And the above passage divided by sentences ================

Eftir þessa atburði fór Þorvaldr til fundar við Hrafn ok skoraði á hann til viðtöku, því at hann var þá félauss ok ráðstafalauss, en Hrafn var góðr viðtakna við mönnum ok skyldr at frændsemi Þorvaldi, manni firnari en næstabræðri. 

Hrafn tók við Þorvaldi vel ok hafði hann með sér nökkura vetr ok var til hans sem hann væri hans sonr eða bróðir.

10. Forspá Ragnheiðar ok andlát Þórðar í Vatnsfirði.

Ragnheiðr hét kona, dóttir Arons Bárðarsonar ins svarta, bræðrunga Hrafns. 

Hon var vitr kona ok spök. 

Hana hafði átta Ámundi Úlfsson. 

Þau Ragnheiðr ok Ámundi höfðu átt fjórar dætr, þær er ór barnæsku kæmist. 

Tófa hét dóttir þeira ok Margrét, Hallbera ok Birna. 

Ámundi andaðist, ok eftir andlát hans var Ragnheiðr gefin þeim manni, er Þórarinn hét Þorkdsson, Þórarinssonar, Auðunarsonar, Þorsteinssonar, Auðunarsonar af Auðunarstöðum, Ásgeirssonar frá Ásgeirsá. 

Þau Ragnheiðr ok Þórarinn áttu fjóra sonu ok tvær dætr. 

Krákr hét sonr þeira, er fyrr var getit. 

Eyvindr hét sonr þeira ok Tómas ok Halldórr. 

Guðfinna hét dóttir þeira ok Guðrún. 

Ragnheiðr gerði bú fimmtán vetra gömul ok bjó til elli góðu búi ok var hvers manns gagn, þess er hana sótti heim. 

Þórarinn andaðist fyrr en Ragnheiðr, ok eftir andlát hans bjó hon lengi í Selárdal. 

Nú er Þorvaldr var kominn til vistar með Hrafni, þá fór Hrafn í Selárdal, ok varð þeim Hrafni ok Ragnheiði rætt til Þorvalds, ok bað Hrafn, at hon skyldi leggja góðan hug á Þorvald. 

Ragnheiðr segir: "Enga stund mun ek á hann leggja, því at ek ætla, at þú hafir þar úlf at fæða, er hann er." 

   Hrafn svarar: "Eigi veit ek, hví þú mælir svá, því at mér sýnist fáir mínir frændr þvílíkir." 

   Ragnheiðr svarar: "Þat ætla ek, at eigi muni langt líða, áðr þér mun Þorvaldr engi gersemi sýnast. 

Gera máttu svá vel til Þorvalds sem þú vill, en eigi væntir mik, at þér verði gagn né virðing at honum."