Sigmundr var þá mestr höfðingi í Austfjörðum. Síðan fór Markús vestur á Rauðasand til bús síns ok bjó þar lengi síðan í góðri virðingu. Markús var eigi goðorðsmaðr ok var þó með öllu ríkr í heraði sínu. Svá lét hann bæ sinn húsa stórkostliga, at hans bær var svá húsaðr sem þeir, er bezt váru húsaðir í Vestfjörðum. 

   Síðan andaðist Ingibjörg, kona Markúss, ok eftir hennar andlát fór Markús í brott af landi ok lét höggva í Nóregi kirkjuvið góðan. Hann fór suðr til Róms, ok er hann fór sunnan frá Róm, keypti hann klokkur góðar í Englandi ok hafði þær með sér í Nóreg. Síðan fór hann til Íslands með kirkjuviðinn ok klokkurnar. Ok er hann kom út hingat, lét hann gera kirkju göfugliga á Rauðasandi, ok til þeirar kirkju gaf hann klokkurnar ok Óláfsskírn, er hann hafði út haft. Sú kirkja var síðan vígð guði almáttkum ok heilagri Máríu dróttningu. 

   Eftir andlát Ingibjargar var Markús óglaðr löngum af hugtrega þeim, er hann hafði af hennar andláti.

6. Frá deilum Markúss ok Inga.

Maðr hét Ingi. Hann var Magnússon. Hann bjó í Patreksfirði á þeim bæ, er hét at Hvalskeri. Ingi var mikill maðr vexti ok ljótr, grályndr ok gárfenginn. 

   Á þeim bæ, er Ingi bjó, var bænahús. Þat lá undir þá kirkju, er á Rauðasandi var. En þat var boð ins heilaga Þorláks byskups, at hvergi skyldi bænahús niðr falla, þar sem áðr váru, ok ef bænahús hrörnaði eða felli niðr, þá skyldi af tóftinni gjalda sex aura til graftarkirkju þeirar, er bænahúsit lá undir. Á þeim bæ, er Ingi bjó, fell bænahús ofan, en þat hús lét Ingi eigi upp gera, ok eigi vildi hann gjalda af tóftinni. Þat fé heimti Markús at Inga, en hann galt eigi féit. Þaðan af óx óþykkt með þeim Markúsi ok Inga.

================ And the above passage divided by sentences ================

Sigmundr var þá mestr höfðingi í Austfjörðum. 

Síðan fór Markús vestur á Rauðasand til bús síns ok bjó þar lengi síðan í góðri virðingu. 

Markús var eigi goðorðsmaðr ok var þó með öllu ríkr í heraði sínu. 

Svá lét hann bæ sinn húsa stórkostliga, at hans bær var svá húsaðr sem þeir, er bezt váru húsaðir í Vestfjörðum. 

Síðan andaðist Ingibjörg, kona Markúss, ok eftir hennar andlát fór Markús í brott af landi ok lét höggva í Nóregi kirkjuvið góðan. 

Hann fór suðr til Róms, ok er hann fór sunnan frá Róm, keypti hann klokkur góðar í Englandi ok hafði þær með sér í Nóreg. 

Síðan fór hann til Íslands með kirkjuviðinn ok klokkurnar. 

Ok er hann kom út hingat, lét hann gera kirkju göfugliga á Rauðasandi, ok til þeirar kirkju gaf hann klokkurnar ok Óláfsskírn, er hann hafði út haft. 

Sú kirkja var síðan vígð guði almáttkum ok heilagri Máríu dróttningu. 

Eftir andlát Ingibjargar var Markús óglaðr löngum af hugtrega þeim, er hann hafði af hennar andláti.

6. Frá deilum Markúss ok Inga.

Maðr hét Ingi. 

Hann var Magnússon. 

Hann bjó í Patreksfirði á þeim bæ, er hét at Hvalskeri. 

Ingi var mikill maðr vexti ok ljótr, grályndr ok gárfenginn. 

Á þeim bæ, er Ingi bjó, var bænahús. 

Þat lá undir þá kirkju, er á Rauðasandi var. 

En þat var boð ins heilaga Þorláks byskups, at hvergi skyldi bænahús niðr falla, þar sem áðr váru, ok ef bænahús hrörnaði eða felli niðr, þá skyldi af tóftinni gjalda sex aura til graftarkirkju þeirar, er bænahúsit lá undir. 

Á þeim bæ, er Ingi bjó, fell bænahús ofan, en þat hús lét Ingi eigi upp gera, ok eigi vildi hann gjalda af tóftinni. 

Þat fé heimti Markús at Inga, en hann galt eigi féit. 

Þaðan af óx óþykkt með þeim Markúsi ok Inga.