Ok er hann kom í Nóreg, þá fór hann út til Íslands ok var um vetrinn á Þingvelli með Brandi, mági sínum. Þá fóru þeir Hrafn ok mágar hans, Hallr Gizurarson ok Brandr, í Kallaðarnes at biðja Hallkötlu Einarsdóttur til handa Hrafni, ok þat var at ráði gert. Hallkatla var Einarsdóttir, Grímssonar, Ingjaldssonar, Grímssonar glammaðar, Þorgilssonar errubeinsstjúps. Móðir hennar var Þórey Másdóttir. Síðan fór Hrafn vestr á Eyri, ok tók hann við fjárhlut þeim, er faðir hans ok móðir hafði átt, ok bjó á Eyri í Arnarfirði þaðan af, meðan hann lifði. 

   Hrafn tók þá við goðorði því, sem faðir hans hafði átt, ok mannavarðveizlu. Þá réðu þeir Mögr ok Seldælir ok Hraunsverjar goðorð sitt undir Hrafn fyrir sakir vinsælda hans. Svá var bú Hrafns gagnauðigt, at öllum mönnum var þar heimill matr, þeim er til sóttu ok erenda sinna fóru, hvárt sem þeir vildu setit hafa lengr eða skemr. Alla menn lét hann flytja yfir Arnarfjörð, þá er fara vildu. Hann átti ok skip á Barðaströnd. Þat höfðu allir þeir, er þurftu yfir Breiðafjörð. Ok af slíkri rausn Hrafns var sem brú væri á hvárumtveggja firðinum fyrir hverjum, er fara vildi. Svá fylgdi hans lækningu mikill guðs kraftr, at margir gengu heilir frá hans fundi, þeir er banvænir kómu til hans fyrir vanheilsu sakir, sem hér segir:

(Your pick to translate (A), the original, (B), rearranged into normal Old Norse syntax or (C), the modernised version):

(A) Sótti Hrafn at hitta

höggusárr af fári

maðr eða meiddr at öðru

margr, hins þurfti bjargar.

Hverr gekk hodda stökkvir

heill, segik á því deili,

lóns ok leystr frá meinum

leygvarðanda ór garði.

(B) Margr maðr, höggusárr af fári eða meiddr at öðru, hinns þurfti bjargar, sótti at hitta Hrafn. Hverr hodda stökkvír gekk heill ok leystr frá meinum ór garði lóns leygvarðanda. Segik deili á því:

(C) Margur maður, þungt haldinn af sjúkdómi eða meiddur að öðru leyti, sá er þurfti bjargar við, leitaði á fund Hrafns. Sérhver maður gekk heill og leystur frá meinum sínum úr garði hins auðuga manns. Eg skýri rétt frá því.

Til einkis var honum svá títt, hvárki til svefns né til matar, ef sjúkir menn kómu á fund hans, at eigi mundi hann þeim fyrst nökkura miskunn veita. Aldrigi mat hann fjár lækning sína. Við mörgum mönnum vanheilum ok félausum tók hann, þeim er þrotráða váru, ok hafði með sér á sínum kostnaði, þangat til er þeir váru heilir.

================ And the above passage divided by sentences ================

Ok er hann kom í Nóreg, þá fór hann út til Íslands ok var um vetrinn á Þingvelli með Brandi, mági sínum. 

Þá fóru þeir Hrafn ok mágar hans, Hallr Gizurarson ok Brandr, í Kallaðarnes at biðja Hallkötlu Einarsdóttur til handa Hrafni, ok þat var at ráði gert. 

Hallkatla var Einarsdóttir, Grímssonar, Ingjaldssonar, Grímssonar glammaðar, Þorgilssonar errubeinsstjúps. 

Móðir hennar var Þórey Másdóttir. 

Síðan fór Hrafn vestr á Eyri, ok tók hann við fjárhlut þeim, er faðir hans ok móðir hafði átt, ok bjó á Eyri í Arnarfirði þaðan af, meðan hann lifði. 

Hrafn tók þá við goðorði því, sem faðir hans hafði átt, ok mannavarðveizlu. 

Þá réðu þeir Mögr ok Seldælir ok Hraunsverjar goðorð sitt undir Hrafn fyrir sakir vinsælda hans. 

Svá var bú Hrafns gagnauðigt, at öllum mönnum var þar heimill matr, þeim er til sóttu ok erenda sinna fóru, hvárt sem þeir vildu setit hafa lengr eða skemr. 

Alla menn lét hann flytja yfir Arnarfjörð, þá er fara vildu. 

Hann átti ok skip á Barðaströnd. 

Þat höfðu allir þeir, er þurftu yfir Breiðafjörð. 

Ok af slíkri rausn Hrafns var sem brú væri á hvárumtveggja firðinum fyrir hverjum, er fara vildi. 

Svá fylgdi hans lækningu mikill guðs kraftr, at margir gengu heilir frá hans fundi, þeir er banvænir kómu til hans fyrir vanheilsu sakir, sem hér segir:

(Your pick to translate (A), the original, (B), rearranged into normal Old Norse syntax or (C), the modernised version):

(A) Sótti Hrafn at hitta

höggusárr af fári

maðr eða meiddr at öðru

margr, hins þurfti bjargar.

Hverr gekk hodda stökkvir

heill, segik á því deili,

lóns ok leystr frá meinum

leygvarðanda ór garði.

(B) Margr maðr, höggusárr af fári eða meiddr at öðru, hinns þurfti bjargar, sótti at hitta Hrafn. 

Hverr hodda stökkvír gekk heill ok leystr frá meinum ór garði lóns leygvarðanda. 

Segik deili á því:

(C) Margur maður, þungt haldinn af sjúkdómi eða meiddur að öðru leyti, sá er þurfti bjargar við, leitaði á fund Hrafns. 

Sérhver maður gekk heill og leystur frá meinum sínum úr garði hins auðuga manns. 

Eg skýri rétt frá því. (end C)

Til einkis var honum svá títt, hvárki til svefns né til matar, ef sjúkir menn kómu á fund hans, at eigi mundi hann þeim fyrst nökkura miskunn veita. 

Aldrigi mat hann fjár lækning sína. 

Við mörgum mönnum vanheilum ok félausum tók hann, þeim er þrotráða váru, ok hafði með sér á sínum kostnaði, þangat til er þeir váru heilir.