This is the first section of this saga with verses to translate, and please note that each verse has 3 options for translating. The idea is to pick one of the 3 options, though no points subtracted if anyone wants to try their hand at more than one of the options.

================

(Your pick to translate (A), the original, (B), rearranged into normal Old Norse syntax or (C), the modernised version):

(A) Sviðr braut sinni öðru

sundr menbroti grundar,

brast glymfjöturr Gestils,

garðr, fyr knarrar barði,

áðr veðrlostinn vestan

veggöndur framir seggir,

meðr stigu glatt af græði

grund, við Nóreg bundu

(B) Sviðr menbroti braut öðru sinni grundar garð sundr. Gestils glymfjöturr brast fyrir barði knarrar, áðr framir seggir bundu veðrlostinn veggöndur vestan við Nóreg. Meðr stigu glatt grund af græði:

(C) Hinn vitri höfðingi sigldi yfir hafið í annað sinn. Særinn brast fyrir stefni skipsins, áður en hinir hraustu garpar bundu skip sitt, veðurbarið í utanförinni, við Noreg. Menn gengu glaðir á land af sjónum.

Þann vetr var Hrafn í Nóregi, ok at vári fór hann vestr til Englands ok sótti heim inn helga Tómas erkibyskup í Kantarabergi ok færði inum helga Tómasi tennar, ok varði þar fé sínu til musteris ok fal sik undir þeira bænir. Þetta sannar Guðmundr Svertingsson:

(Again, your choice for the translation, A, B, or C):

(A) Getk þess, es gekk at lúta

geðfastr inum helgasta

bölhnekkjandi af blakki

blás vandar Tómási.

Sökrennir bjó sína

suðr drengiligr lengra

för, sem fyrðar heyra,

fæti sál at bæta.

(B) Getk þess, es geðfastr bölhnekkjandi gekk af blakki blás vandar at lúta inum helgasta Tómási. Drengiligr sökrennir bjó för sína lengra suðr fæti at bæta sál, sem fyrðar heyra:

(C) Eg get þess, að hinn staðfasti andstæðingur hins illa gekk af skipi til þess að sýna heilögum Tómasi lotningu. Hinn drengilegi mótstöðumaður syndanna bjó för sína lengra suður fótgangandi sér til sálubótar, svo sem menn mega heyra.

Þaðan fór hann suðr um haf ok sótti heim inn helga Egidium í Ilansborg, ok er hann kom þar, þá minntist hann þess, er mælt er af alþýðu, at guð veiti hverjum manni, þeim er kemr til Egidium, eina bæn, þá er maðr vildi helzt biðja, af verðleikum Egidii. Þá bað Hrafn þess guð almáttkan, at af verðleikum Egidii skyldi hvárki fjárhlutr né þessa heims virðing svá veitast honum, at þeir hlutir hnekkti fyrir honum fagnaði himinríkis dýrðar. Ok þat hyggjum vér, at Kristr veitti honum þetta, því at Hrafn hafði nær alla hluti til þess, at hann mætti mikill höfðingi sýnast, en engi var sá orðrómr á af alþýðu manna hér á landi um hans virðing, sem oss sýndist hann til vinna, því at vér sjám nakkvara menn, þá er meiri virðing hafa af alþýðu, er minna unnu til virðingarinnar. Síðan fór Hrafn vestr til Jakobs, sem Guðmundr segir:

(Again, your choice for the translation, A, B, or C):

(A) Ferð kom fleina rýrir

fram, jókeyris glamma

lýðr sá storma stríða

stund, til Jákobs fundar.

(B) Fleina rýrir kom ferð fram til fundar Jákobs. Lýðr glamma jóreyks sá stríða storma stund:

(C) Hermaðurinn komst alla leið á fund Jakobs. Menn sæfarans hrepptu ákafa storma langa stund.

Þaðan fór hann til Rómaborgar ok fal líf sitt á hendi guðs postulum ok öðrum helgum mönnum. Síðan fór hann sunnan frá Rómi ok varði fé sínu til helgra dóma, þar sem hann kom.

================ And the above translation divided by sentences ================

(Your pick to translate (A), the original, (B), rearranged into normal Old Norse syntax or (C), the modernised version):

(A)

  Sviðr braut sinni öðru

  sundr menbroti grundar,

  brast glymfjöturr Gestils,

  garðr, fyr knarrar barði,

  áðr veðrlostinn vestan

  veggöndur framir seggir,

  meðr stigu glatt af græði

  grund, við Nóreg bundu

(B)

  Sviðr menbroti braut öðru sinni grundar garð sundr. 

  Gestils glymfjöturr brast fyrir barði knarrar, áðr framir seggir bundu veðrlostinn veggöndur vestan við Nóreg. 

  Meðr stigu glatt grund af græði:

(C)

  Hinn vitri höfðingi sigldi yfir hafið í annað sinn. 

  Særinn brast fyrir stefni skipsins, áður en hinir hraustu garpar bundu skip sitt, veðurbarið í utanförinni, við Noreg. 

  Menn gengu glaðir á land af sjónum.

Þann vetr var Hrafn í Nóregi, ok at vári fór hann vestr til Englands ok sótti heim inn helga Tómas erkibyskup í Kantarabergi ok færði inum helga Tómasi tennar, ok varði þar fé sínu til musteris ok fal sik undir þeira bænir. 

Þetta sannar Guðmundr Svertingsson:

(Again, your choice for the translation, A, B, or C):

(A)

  Getk þess, es gekk at lúta

  geðfastr inum helgasta

  bölhnekkjandi af blakki

  blás vandar Tómási.

  Sökrennir bjó sína

  suðr drengiligr lengra

  för, sem fyrðar heyra,

  fæti sál at bæta.

(B)

  Getk þess, es geðfastr bölhnekkjandi gekk af blakki blás vandar at lúta inum helgasta Tómási. 

  Drengiligr sökrennir bjó för sína lengra suðr fæti at bæta sál, sem fyrðar heyra.

(C)

  Eg get þess, að hinn staðfasti andstæðingur hins illa gekk af skipi til þess að sýna heilögum Tómasi lotningu. 

  Hinn drengilegi mótstöðumaður syndanna bjó för sína lengra suður fótgangandi sér til sálubótar, svo sem menn mega heyra.

Þaðan fór hann suðr um haf ok sótti heim inn helga Egidium í Ilansborg, ok er hann kom þar, þá minntist hann þess, er mælt er af alþýðu, at guð veiti hverjum manni, þeim er kemr til Egidium, eina bæn, þá er maðr vildi helzt biðja, af verðleikum Egidii. 

Þá bað Hrafn þess guð almáttkan, at af verðleikum Egidii skyldi hvárki fjárhlutr né þessa heims virðing svá veitast honum, at þeir hlutir hnekkti fyrir honum fagnaði himinríkis dýrðar. 

Ok þat hyggjum vér, at Kristr veitti honum þetta, því at Hrafn hafði nær alla hluti til þess, at hann mætti mikill höfðingi sýnast, en engi var sá orðrómr á af alþýðu manna hér á landi um hans virðing, sem oss sýndist hann til vinna, því at vér sjám nakkvara menn, þá er meiri virðing hafa af alþýðu, er minna unnu til virðingarinnar. 

Síðan fór Hrafn vestr til Jakobs, sem Guðmundr segir:

(Again, your choice for the translation, A, B, or C):

  (A) Ferð kom fleina rýrir

  fram, jókeyris glamma

  lýðr sá storma stríða

  stund, til Jákobs fundar.

  (B) Fleina rýrir kom ferð fram til fundar Jákobs. 

  Lýðr glamma jóreyks sá stríða storma stund:

  (C) Hermaðurinn komst alla leið á fund Jakobs. 

  Menn sæfarans hrepptu ákafa storma langa stund.

Þaðan fór hann til Rómaborgar ok fal líf sitt á hendi guðs postulum ok öðrum helgum mönnum. 

Síðan fór hann sunnan frá Rómi ok varði fé sínu til helgra dóma, þar sem hann kom.