Sveinbjörn hét maðr, sonr Bárðar svarta, Atlasonar, Höskuldssonar, Atlasonar, Högnasonar ins heppna, Geirþjófssonar, er nam Geirþjófsfjörð, Valþjófssonar ins gamla. Sveinbjörn bjó í Arnarfirði á þeim bæ, er á Eyri heitir. Hann átti konu þá, er Steinunn hét. Hon var Þórðardóttir, Oddleifssonar. Sveinbjörn var goðorðsmaðr ok vitr, ok mikill atferðarmaðr, læknir góðr.

  Atli, föðurfaðir hans hafði verit með Magnúsi konungi inum góða Óláfssyni í bardaga á Hlýrskógsheiði, þá er hann barðist við Vindi. Þá vitraðist Óláfr konungr Magnúsi, syni sínum, bað hann velja tólf menn af öllum herinum, þá er væri af inum beztum ættum, til þess at þeir bindi sár manna. En hann kveðst þat þiggja mundu af guði, at í hvers þeira kyni skyldi síðan lækning haldast, er þar væri til valdir sár manna at binda. En eftir bardagann skipaði hann þeim til at binda sár manna, því at fáir váru læknar í liði hans, en menn váru margir sárir orðnir. Þar batt Atli sár manna fyrsta sinn at boðorði Magnúss konungs ok var síðan algerr læknir sem allir þeir, er þar bundu sár manna. Svá kom lækning af guðs miskunn fyrsta sinn í kyn Bárðar svarta. 

================ And the above passage divided by sentences ================

2. Frá ætt Hrafns.

Sveinbjörn hét maðr, sonr Bárðar svarta, Atlasonar, Höskuldssonar, Atlasonar, Högnasonar ins heppna, Geirþjófssonar, er nam Geirþjófsfjörð, Valþjófssonar ins gamla. 

Sveinbjörn bjó í Arnarfirði á þeim bæ, er á Eyri heitir. 

Hann átti konu þá, er Steinunn hét. 

Hon var Þórðardóttir, Oddleifssonar. 

Sveinbjörn var goðorðsmaðr ok vitr, ok mikill atferðarmaðr, læknir góðr.

  

Atli, föðurfaðir hans hafði verit með Magnúsi konungi inum góða Óláfssyni í bardaga á Hlýrskógsheiði, þá er hann barðist við Vindi. 

Þá vitraðist Óláfr konungr Magnúsi, syni sínum, bað hann velja tólf menn af öllum herinum, þá er væri af inum beztum ættum, til þess at þeir bindi sár manna. 

En hann kveðst þat þiggja mundu af guði, at í hvers þeira kyni skyldi síðan lækning haldast, er þar væri til valdir sár manna at binda. 

En eftir bardagann skipaði hann þeim til at binda sár manna, því at fáir váru læknar í liði hans, en menn váru margir sárir orðnir. 

Þar batt Atli sár manna fyrsta sinn at boðorði Magnúss konungs ok var síðan algerr læknir sem allir þeir, er þar bundu sár manna. 

Svá kom lækning af guðs miskunn fyrsta sinn í kyn Bárðar svarta.