Síðan sigla þeir leið sína. 

They then sail on their way.


Sigrgarðr spurði þá margra tíðinda en þeir leystu vel úr öllu því sem hann spurði ok var ei sá hlutr at þeir kynni ei nökkura grein á at gjöra. 

Sigrgardr asked them about much news, and/but they answered well all that he asked, and it was not such matters that they didn't know some distinction to do.n     (CV leysa: leysa ór e-u (spurningu) = to solve a difficulty, answer a question)


Sigrgarðr spurði Hörð hvar hann vissi víking þann at mestr frami væri at berjast við. 

Sigrgardr asked Hord whether he knew the Viking who was most prominent to fight with.


Hörðr sagði at í Eystrasalti væri víkingr mikill sá er Knútr inn knappi hét. 

Hordr said that in Eystrasalti (there) was a great Viking who was named Knutr the Knappi.


Hann hefði fimmtán skip ok hefði aldrei ósigr fengit í bardögum, ok segir at þat væri enn meiri frami ok mannraun, at berjast við hann heldr enn við konur, þó at þær láti mikinn. 

He had 15 ships and had never gotten a defeat in battle, and he says that it would be even more superior and trial-of-courage to fight with him rathen than with a woman, although they lose much.


Sigrgarðr spurði hvárt hann vissi hvert hans væri at leita. 

Sigrgardr asked whether he knew where he would be sought.


Hörðr kvaðst þat gjörla vita. 

Hordr said for himself that he knows fully.


Sigrgarðr bað þá þangat stefna.

Sigrgardr then asked to head there.


Sigla þeir nú þangat til er þeir koma till þess staðar er Lóar heitir. 

They now sail there until they arrive at the town that is named Loar.


Þar var Knútr fyrir með liði sínu. 

Knutr was there ahead with his army.


Hann hafði dreka; þat var mikill gersimi. 

He had a ship of war; it was a large costly thing.


Jógrímr hét stafnbúi hans. 

Jogrimr was the name of his forecastle-man.


Hann var kallaðr skít í andliti því at nef hans var kolsvart ok kinnr báðar en hvítt hörundit annars staðar. 

He was called feces in the face because his nose was coal-black and both cheeks, but white skin (on) either side.


Gráboli hét annarr. 

Another was named Graboli.


Hann hafði klaufir á fótum, ok sitt horn á hvárum vanga, ok váru þau hvöss sem spjótsoddar.

He had cloven feet on his legs, and his horn on each cheek, and they were sharp as spear points.


Sigrgarðr lagði til bardaga við hans menn med jafnmörgum skipum. 

Sigrgardr set off to battle with his men with equally many ships.


Knútr spurði hverr þar gjörði svá gildan atróðr. 

Knutr asked who made there such a full rowing attack.


Sigrgarðr segir til sín. 

Sigrgardr tells him.


“Várkunn er þat” segir Knútr “þótt þú vilir fjár afla, þó muntu víða þurfa til at drepa áðr skríðr í þat skarð sem meykonungrinn hefr eytt af þér í Tartaría fyrir linleika sakir karlmennsku þinnar, ok er slíkt skömm mikil at opinbera þar skamm sína sem honum má mestr hljóðr at verða.” 

"It is a pity," Knutr says "although you want to gain wealth, yet you will far and wide need to kill already crawls in that empty space as the maid-king has destroyed of you in Tararia before lenity for the sake of your manhood, and it is such a great shame to reveal there his short as to him can most silent be."


“Litlu þætti mér þat varða,” segir hann, “ef ek yrði þér karlmaðr.” 

"It seems to matter little to me," he says, "if I were to become your man of valour."


“Nær muntu ganga verða,” segir Knútr. 

"You will nearly go," says Knutr.


Sigrgarðr segir at þess skuli ei lengi bíða.

Sigrgardr says that that should not wait long.