Ríkarðr hét konungr. Hann réð fyrir austr í Görðum. Hann var ríkr ok mikill höfðingi. Silvæn hét drottning hans. Hon var af dýrum ættum. Son áttu þau þann er Sigrgarðr hét. Hann óx upp heima hjá föður sínum. Hann var allra manna fríðastr sýnum, sterkr at afli, ok svá fimr við allar íþróttir at engi maðr kom til jafns við hann hvat sem prófa skyldi. Hann var kappsamr ok ríklyndr hvat sem hann tók upp. Hann var örr af fégjöfum við vini sína ok þat var hans skemmtan at veita lið sínum vinum en fordjarfa sína óvini. Hans heit váru öll föst hvárt sem hann lofaði góðu eðr illu.

Sá maðr bjó þaðan ei langt er Gustólfr hét. Gerðr hét kona hans. Þau áttu tvá sonu. Hét annarr Högni en annarr Sigmundr. Þeir váru stórir menn ok sterkir, ok ófyrirleitnir þegar í uppruna sínum, ok vildu ráða meir enn at hálfu við hvern sem þeir áttu. Þeir váru leiksveinar konungssonar, ok mælti hann opt eptir þeim þá er hirðmenn gjörðu þeim harðleikit, því at þeir unntu þeim sjaldan jafnleikis. Þeir váru sjaldan vinsælir. Þeir váru lítt settir at klæðum, en þau sem váru rifu hirðmenn af þeim en konungsson bætti þeim ávalt. Úlfr hét ráðgjafi konungs. Hann vandaði um þetta við konungsson. Hann kvað honum þat ofráð. Hann réði ei hverjum hann gæfi niðrlagsföt sín. Þá bað Úlfr hirðmenn gjöra þeim harðleikit svá þeir þyrði ei til leiks at fara. Hirðmenn gjörðu svá.

================ And the above passage divided by sentences ================

Ríkarðr hét konungr. 

Hann réð fyrir austr í Görðum. 

Hann var ríkr ok mikill höfðingi. 

Silvæn hét drottning hans. 

Hon var af dýrum ættum. 

Son áttu þau þann er Sigrgarðr hét. 

Hann óx upp heima hjá föður sínum. 

Hann var allra manna fríðastr sýnum, sterkr at afli, ok svá fimr við allar íþróttir at engi maðr kom til jafns við hann hvat sem prófa skyldi. 

Hann var kappsamr ok ríklyndr hvat sem hann tók upp. 

Hann var örr af fégjöfum við vini sína ok þat var hans skemmtan at veita lið sínum vinum en fordjarfa sína óvini. 

Hans heit váru öll föst hvárt sem hann lofaði góðu eðr illu.

Sá maðr bjó þaðan ei langt er Gustólfr hét. 

Gerðr hét kona hans. 

Þau áttu tvá sonu. 

Hét annarr Högni en annarr Sigmundr. 

Þeir váru stórir menn ok sterkir, ok ófyrirleitnir þegar í uppruna sínum, ok vildu ráða meir enn at hálfu við hvern sem þeir áttu. 

Þeir váru leiksveinar konungssonar, ok mælti hann opt eptir þeim þá er hirðmenn gjörðu þeim harðleikit, því at þeir unntu þeim sjaldan jafnleikis. 

Þeir váru sjaldan vinsælir. 

Þeir váru lítt settir at klæðum, en þau sem váru rifu hirðmenn af þeim en konungsson bætti þeim ávalt. 

Úlfr hét ráðgjafi konungs. 

Hann vandaði um þetta við konungsson. 

Hann kvað honum þat ofráð. 

Hann réði ei hverjum hann gæfi niðrlagsföt sín. 

Þá bað Úlfr hirðmenn gjöra þeim harðleikit svá þeir þyrði ei til leiks at fara. 

Hirðmenn gjörðu svá.