And here is the last passage for Bosi's Saga:

Bósi fór austr á Glæsivöllu ok sætti þá Goðmund konung ok Herrauð. Þau Hleiðr unnust mikit. Þeira dóttir var Þóra borgarhjörtr, er Ragnarr loðbrók átti.

Svá hefir sagt verit, at í gammsegginu því, sem þeir sóttu til Bjarmalands, hafi fundizt yrmlingr sá, er gullslitr var á, ok gaf Herrauðr konungr hann dóttur sinni í tannfé, en hún lét leggja gull undir hann, ok óx hann svá mikit, at hann lá í hring um skemmu hennar, ok varð svá grimmr, at engi þorði næri honum at koma nema konungr ok sá, er honum færði mat. Uxa gamlan þurfti ormrinn í mál, ok þótti hann in mesta meinvættr. Heitstrengdi Herrauðr konungr þess at gifta þeim einum manni Þóru, dóttur sína, sem þyrði at ganga í skemmuna til máls við hana ok af réði orminn. En þat þorði engi fyrr at gera en til kom Ragnarr, sonr Sigurðar hrings. Sá Ragnarr var síðan kallaðr loðbrók, ok tók hann nafn af klæðum sínum, er hann lét gera sér, þá er hann vann orminn.

Ok lúkum vér hér nú sögu Bögu-Bósa.

[ok signi þá scta Busla alla sem hér hafa til hlýtt, lesit og skrifat, eðr hér nökkut til fengit eðr gott at gjört A-M-E-N. [ekki prentað í öllum útgáfum]]

================ And the above passage divided by sentences ================

Bósi fór austr á Glæsivöllu ok sætti þá Goðmund konung ok Herrauð. 

Þau Hleiðr unnust mikit. 

Þeira dóttir var Þóra borgarhjörtr, er Ragnarr loðbrók átti.

Svá hefir sagt verit, at í gammsegginu því, sem þeir sóttu til Bjarmalands, hafi fundizt yrmlingr sá, er gullslitr var á, ok gaf Herrauðr konungr hann dóttur sinni í tannfé, en hún lét leggja gull undir hann, ok óx hann svá mikit, at hann lá í hring um skemmu hennar, ok varð svá grimmr, at engi þorði næri honum at koma nema konungr ok sá, er honum færði mat. 

Uxa gamlan þurfti ormrinn í mál, ok þótti hann in mesta meinvættr. 

Heitstrengdi Herrauðr konungr þess at gifta þeim einum manni Þóru, dóttur sína, sem þyrði at ganga í skemmuna til máls við hana ok af réði orminn. 

En þat þorði engi fyrr at gera en til kom Ragnarr, sonr Sigurðar hrings. 

Sá Ragnarr var síðan kallaðr loðbrók, ok tók hann nafn af klæðum sínum, er hann lét gera sér, þá er hann vann orminn.

Ok lúkum vér hér nú sögu Bögu-Bósa.

[ok signi þá scta Busla alla sem hér hafa til hlýtt, lesit og skrifat, eðr hér nökkut til fengit eðr gott at gjört A-M-E-N. 

[ekki prentað í öllum útgáfum]]