Þeir sáu nú, hvar fugl fló af landi ofan, sá er skergípr heitir. Hann hefir höfuð svá mikit ok hræðiligt, at honum er jafnat til fjándans, ok réðst á móti drekanum, ok var þeira atgangr hræðiligr. En svá lauk þeira viðskiptum, at þeir fellu báðir niðr, ok fell skergíprinn niðr í sjóinn, en drekinn kom niðr í skipi Siggeirs. Herrauðr var þar þá kominn ok lét ganga kylfuna á báðar hendr. Hann sló til Siggeirs, ok kom höggit undir eyrat, ok brotnaði í honum allr haussinn, en hann hraut fyrir borð ok kom aldri upp síðan.

Hárekr konungr raknar nú við ok varð at einum gelti ok greip til Herrauðar með tönnunum ok reif af honum alla brynjuna ok festi tennrnar í brjóstinu á honum ok reif af honum báðar geirvörturnar niðr at beini, en hann hjó í móti á trýnit á geltinum, ok tók af fyrir framan augun. Var Herrauðr þá svá móðr, at hann fell á bak aftr, en galtinn trað hann undir fótum sér, en gat eigi bitit, er af var trýnit.

Þá kom at glatunshundtík mikil á skipit ok hafði stórar vígtenn. Hún reif gat á náranum á geltinum ok rakti þar út þarmana ok hljóp fyrir borð. En Hárekr var þá í mannslíki ok steypti sér fyrir borð eftir henni, ok sukku þau til grunna, ok kom hvárki upp síðan, ok þótti mönnum sem þat mundi verit hafa Busla kerling, því at hún sást aldri síðan.

15. Þeir fóstbræðr fengu sigr.

Bögu-Bósi er nú kominn upp á skip Hræreks ok barðist alldrengiliga. Hann sá, hvar faðir sinn flaut með borðinu mjök máttdreginn. Stökk hann nú fyrir borð ok hjálpaði honum ok kom honum upp í skip sitt.

Þá var Hrærekr kominn á skipit ok hafði drepit margan mann. Bósi kom þá upp á skipit ok var mjök móðr, en þó réðst hann í móti Hræreki ok hjó í skjöld hans ok klauf hann allan niðr í gegnum ok af honum fótinn í ristarliðnum.

================ And the above passage divided by sentences ================

Þeir sáu nú, hvar fugl fló af landi ofan, sá er skergípr heitir. 

Hann hefir höfuð svá mikit ok hræðiligt, at honum er jafnat til fjándans, ok réðst á móti drekanum, ok var þeira atgangr hræðiligr. 

En svá lauk þeira viðskiptum, at þeir fellu báðir niðr, ok fell skergíprinn niðr í sjóinn, en drekinn kom niðr í skipi Siggeirs. 

Herrauðr var þar þá kominn ok lét ganga kylfuna á báðar hendr. 

Hann sló til Siggeirs, ok kom höggit undir eyrat, ok brotnaði í honum allr haussinn, en hann hraut fyrir borð ok kom aldri upp síðan.

Hárekr konungr raknar nú við ok varð at einum gelti ok greip til Herrauðar með tönnunum ok reif af honum alla brynjuna ok festi tennrnar í brjóstinu á honum ok reif af honum báðar geirvörturnar niðr at beini, en hann hjó í móti á trýnit á geltinum, ok tók af fyrir framan augun. 

Var Herrauðr þá svá móðr, at hann fell á bak aftr, en galtinn trað hann undir fótum sér, en gat eigi bitit, er af var trýnit.

Þá kom at glatunshundtík mikil á skipit ok hafði stórar vígtenn. 

Hún reif gat á náranum á geltinum ok rakti þar út þarmana ok hljóp fyrir borð. 

En Hárekr var þá í mannslíki ok steypti sér fyrir borð eftir henni, ok sukku þau til grunna, ok kom hvárki upp síðan, ok þótti mönnum sem þat mundi verit hafa Busla kerling, því at hún sást aldri síðan.

15. Þeir fóstbræðr fengu sigr.

Bögu-Bósi er nú kominn upp á skip Hræreks ok barðist alldrengiliga. 

Hann sá, hvar faðir sinn flaut með borðinu mjök máttdreginn. 

Stökk hann nú fyrir borð ok hjálpaði honum ok kom honum upp í skip sitt.

Þá var Hrærekr kominn á skipit ok hafði drepit margan mann. 

Bósi kom þá upp á skipit ok var mjök móðr, en þó réðst hann í móti Hræreki ok hjó í skjöld hans ok klauf hann allan niðr í gegnum ok af honum fótinn í ristarliðnum.