En þeir eru svá varir um sik, at þeir hafa njósn á hverri götu ok í hverri höfn, ok má þeim ekki á óvart koma, en þeim þykkir aldri örvænt, nær þeir Herrauðr ok Bósi koma at vitja meyjarinnar. Konungr hefir látit gera sér höll svá mikla, at á henni eru hundrað dyra, ok er jafnt langt í millum allra; hundrað manns má rúmliga sitja í millum hverra dyra; tveir dyrverðir eru við hverjar dyrr, ok á þar engi inn at ganga, sá sem eigi er þekktr við einhverjar dyrrnar, en þann, sem við engar er þekktr, skal taka ok hafa í varðhaldi, þar til at prófat er, hverr maðr hann er. Sæng stendr á miðju hallargólfi, ok er þar fimm palla upp at ganga. Þar skal liggja brúðrin ok brúðguminn, en hirðin öll skal vaka um kringum, ok má þeim því ekki á óvart koma.

"Hverir eru með konungi?" segir Bósi, "þeir sem hann heldr mest af?"

"Sá heitir Sigurðr," sagði hún, "hann er ráðgjafi konungs ok svá mikill meistari til hljóðfæra, at hans líki er engi, þó at allvíða sé leitat, ok þó mest á hörpuslátt. Hann er nú farinn til frillu sinnar; hún er ein bóndadóttir her við skóginn, ok lætr hann sauma sér klæði ok semr hljóðfæri sín."

Ok fellr þar nú tal þeira, ok sofa þau af um náttina.

12. Frá brullaupsveizlu.

Um morguninn snemma kemr Bósi til Herrauðar ok segir honum, hvat hann hefir frétt um náttina, ok síðan bjuggust þeir frá bónda, ok gaf Bósi dóttur hans fingrgull, ok fóru þeir nú at tilvísan hennar, þar til at þeir sá þann bæ, er Sigurðr var á. Þeir sá nú, hvar hann fór ok einn sveinn með honum ok stefndu heim til hallarinnar. Þeir gengu nú á veginn fyrir Sigurð. Bósi rak spjótit í gegnum hann, en Herrauðr kyrkti sveininn til bana.

================ And the above passage divided by sentences ================

En þeir eru svá varir um sik, at þeir hafa njósn á hverri götu ok í hverri höfn, ok má þeim ekki á óvart koma, en þeim þykkir aldri örvænt, nær þeir Herrauðr ok Bósi koma at vitja meyjarinnar. 

Konungr hefir látit gera sér höll svá mikla, at á henni eru hundrað dyra, ok er jafnt langt í millum allra; hundrað manns má rúmliga sitja í millum hverra dyra; tveir dyrverðir eru við hverjar dyrr, ok á þar engi inn at ganga, sá sem eigi er þekktr við einhverjar dyrrnar, en þann, sem við engar er þekktr, skal taka ok hafa í varðhaldi, þar til at prófat er, hverr maðr hann er. 

Sæng stendr á miðju hallargólfi, ok er þar fimm palla upp at ganga. 

Þar skal liggja brúðrin ok brúðguminn, en hirðin öll skal vaka um kringum, ok má þeim því ekki á óvart koma.

"Hverir eru með konungi?" segir Bósi, "þeir sem hann heldr mest af?"

"Sá heitir Sigurðr," sagði hún, "hann er ráðgjafi konungs ok svá mikill meistari til hljóðfæra, at hans líki er engi, þó at allvíða sé leitat, ok þó mest á hörpuslátt. 

Hann er nú farinn til frillu sinnar; hún er ein bóndadóttir her við skóginn, ok lætr hann sauma sér klæði ok semr hljóðfæri sín."

Ok fellr þar nú tal þeira, ok sofa þau af um náttina.

12. Frá brullaupsveizlu.

Um morguninn snemma kemr Bósi til Herrauðar ok segir honum, hvat hann hefir frétt um náttina, ok síðan bjuggust þeir frá bónda, ok gaf Bósi dóttur hans fingrgull, ok fóru þeir nú at tilvísan hennar, þar til at þeir sá þann bæ, er Sigurðr var á. 

Þeir sá nú, hvar hann fór ok einn sveinn með honum ok stefndu heim til hallarinnar. 

Þeir gengu nú á veginn fyrir Sigurð. 

Bósi rak spjótit í gegnum hann, en Herrauðr kyrkti sveininn til bana.