Það var eitt haust að Steinólfur fór sunnan yfir fjörð.
It was one fall that Steinolfr went from the south over the fjord.
Þeir voru tíu á skipi og ætla þegar aftur.
They were ten on the ship and expected to go back immediately.
En er þeir voru vestur komnir hljóp á útsynningur með stormi og máttu þeir
eigi þann dag aftur fara.
But when they had come west, a southwesterly gale came up with a storm and
they were not able to go back that day.
En þegar Heimlaug völva vissi það sendi hún mann til Þóris og bað hann
skjótt við bregða ef hann vildi Steinólf finna en hún kvaðst mundu ráða að
veðrið félli eigi.
And as soon as witch Heimlaug knew that, she sent a man to Thorir and bade
him start off at once if he wanted to find Steinolfr, and she said they
would be advised? that the bad weather would not calm down.
Þórir reið þegar heiman og vill ekki mönnum safna því að hann hugði að þá
mundu njósnir koma Steinólfi ef nokkur dvöl yrði á.
Thorir rode from home at once and wanted no men to sleep because he thought
that then news would come to Steinolfr if any delay happened.
Þeir fóru heiman með honum Guðmundur son hans og Vöflu-Gunnar, Kinnarsynir
tveir.
They, Gudmundr, his son, and Voflu-Gunnar, and two of Kinnr’s sons, went
with him from home.
Þuríður móðir þeirra segir að meir var ferð sjá ger með ráði Heimlaugar en
sínu, að fara við svo fá menn í hendur Steinólfi.
Thurid, their mother, says that more was this journey done with Heimlaug’s
advice than hers, to go along with so few men against Steinolfr.
Þórir kvað nú eigi að síður fara skulu.
Thorir said now that they should not go later.
Þeir fóru heiman átta og Vafspjara-Grímur úr Múla og maður með honum.
They went eight from home and Vafspjara-Grimr out of Muli and a man with
him.
En er þeir komu suður yfir Þorskafjörð sendi Þórir orð Óttari fóstbróður
sínum í Mársdal.
And when they came south over Thorskafjord, Thorir sent word to Ottar, his
foster brother, in Marsdale.
Hann kom til hans við annan mann.
He came to him with another man.
Þeir riðu tólf inn til Steinólfsdals.
They rode (as) twelve in to Steinolfr’s dales.
En þeir Steinólfur höfðu farið tíu til að festa hey upp í dali en aðrir tíu
voru heima.
But they, Steinolfr and company, had gone (as) ten to dry hay up in the dale
and another ten were at home.
Heyið stóð víða um dalinn og voru þeir mjög dreift um dalinn.
The hay stood widely about the dale and they were very scattered about the
dale.
En er þeir Þórir sáu hvað þeir höfðust að skildust þeir í reiðinni til að
henda þá.
And when they, Thorir and company, saw what they were doing, they separated
in the ride to attack them.
Voru þá hleypingar miklar.
They were galloping much.
Steinólfur kallar á sína menn og bað þá heim halda til bæjar og láta húsin
gæta sín og er þeir komu heim að túngarði verða þeir tólf.
Steinolfr calls to his men and bad them keep for home to the farm and have
the house protect them and when they came home to the home field they were
twelve.
Kvaðst Steinólfur þá eigi lengra renna vilja.
Steinolfr said then he did not want to run any longer.
Höfðu þá látist fimm menn Steinólfs.
(By) Then five men of Steinolfr’s had died.
Þeir komu fyrst eftir Kinnarsynir, Gunnar og þrír menn aðrir.
They came first after Kinnr’s son, Gunnar and three other men.
Þórhallur hjó þegar til Steinólfs og kom á fótinn.
Thorhallr struck at once at Steinolfr and the blow came at the leg.
Var það mikið sár.
It was a serious wound.
En Steinólfur lagði til hans og kom á hann miðjan.
But Steinolfr thrust at him and the blow came in his middle.
Þórhallur gekk á lagið upp að höndum honum og hjó enn til hans og veitti
honum mikið sár.
Thorhallr pierced ?? thrust? up at his hands and still hewed at him and
gave him a serious wound.
Í því kom Þórir að og voru þá fallnir þrír menn af þeim Þórhalli.
At that Thorir came and then three men had fallen of Thorhall’s.
Þórir barðist þá djarflega.
Thorir fought then boldly.