Alan
Eftir það fóru þeir Steinólfur heim til bæjarins og fundust þeir Hallur þar.
After that they, Steinólfr (and co) journeyed home to the-farm and they (Steinólfr and co and) Hallr met-one-another there.
Þeir rændu þar fé nokkuru og fóru síðan ofan með ánni og ætla til skipsins.
They plundered there some property and journeyed after-that down along the-river and intend (to go) to the-ship.
Þórir kom í Tungu litlu síðar en þeir Steinólfur voru brott farnir.
Þórir came to Tunga (Tongue) a little later but they, Steinólfr were (had) (already) gone (pp of fara) away (ie from Tunga).
Varð hann þá vís þeirra tíðinda er þar höfðu gerst.
He became then aware of those tidings (events) which had come-to-pass (görast, Z14) there.
Þórir varð allreiður og keyrði hestinn sporum í ákafa og svo hver að öðrum.
Þórir became (was) very-angry and drove the-horse with spurs (‘put spurs into the horse’, Z1) impetuously and also one after another (?)
Þórir varð skjótastur.
Þórir became (was) swiftest.
Hann gat farið fjóra menn af liði Steinólfs og drap þá alla.
He was-able to overtake (fara, Z13) four persons (men) from Steinólfr’s troop and killed them all.
En er hann kom á bakkana voru þeir Steinólfur á skip komnir.
But when he came to the-bank (ridge), they Steinólfr (and co) were (had) come (past participle) to (ie boarded) (the) ship.
Þórir eggjar Steinólf á land að ganga.
Þórir urges Steinólfr to go on-to land (ie step ashore)
"Nú munum vér herma orð yður að þar skal meira fyrir verða að hefna Ketilbjarnar en að vér göngum á land upp undir vopn yður."
“Now we will repeat your words that there (one) needs-must (skulu) do more (guessing cf e-m verða e-t fyrir, under fyrir, Z4?) to avenge Ketilbjörn than that we go up on-to land ( step ashore) under (in the face of?) your weapons.
Þórir mælti: "Eg veit eigi hvers mér verður af auðið um hefnd eftir Ketilbjörn en hafa skal eg vilja til."
Þórir spoke: “I know not of what becomes destined away for me (what I have got to lose from it?) concerning vengeance for Ketilbjörn but I shall have a desire (vili, noun) for (it) (ie I´m up for it whatever).” (truly beyond me, this one)
Þeir Steinólfur reru út til Króksfjarðarness.
They Steinólfr rowed out to Króksfjarðarnes (Crook´s-fjord-ness)
Þórir sneri á Völvustaði í Kambsheiði.
Þórir went to Völvustaðir (Sybil’s-Steads) in Kambsheiðr (Comb’s-Heath)
Þar bjó Heimlaug völva.
There dwelt Heimlaug (the) Sybil.
Þórir gaf henni fingurgull og bað hana liðveislu og ráðagerðar.
Þórir gave her a gold-finger-ring and asked her for support and a plan (gen sg).
Hún lagði það til ráðs að hann fari fyrst að heygja Ketilbjörn en kveðst mundu gera honum njósn ef hún frétti nokkuð til tíðinda.
She proffered that as advice that he go first to bury-Ketilbjörn (in a how) and declares-of-herself (that she) would send him intelligence if she hears something by-way-of tidings.
Þórir gerði sem hún lagði ráð til.
Þórir dis as she advised.
Þeir Steinólfur lágu undir Króksfjarðarnesi þar til er Þórir reið aftur.
They Steinólfr (and co) lay under (‘stood in towards’, leggja,Z10) Króksfjarðarnes (Crook´s-Fjord-Ness) until Þórir rode back.
Gengu þeir Grímur þar af skipi.
They Grímr (and co) went there from (the) ship.
Fór Grímur heim en Hallur í Bæ.
Grímr journeyed home but (and) Hallr to Boer (Town)
Þá sendi Heimlaug orð Þóri fram í Tungu að Grímur var heim kominn.
Then Heimlaug sent word forward to Þórir in Tunga (Tongue) that Grímr was (had) come home.
Riðu þeir Þórir þá á Völlu og brutu þar upp hurðir, gengu inn síðan.
They, Þórir (and co) ride then to Vellir (Field, acc pl) and broke up (the) door, and went (on foot) inside after-that.
Þeir Grímur fengu vopn sín og vörðust drengilega.
They Grímr (and co) got their weapons and defended-themselves bravely.
Var þar hin harðasta atsókn því að Þórir var allreiður og lauk svo að Grímur féll og húskarlar hans tveir en Hergils son hans komst út um laundyr og varð Gunnar var við hann og hljóp eftir og vó hann þar er nú heita Hergilsgrafir.
The fiercest onslaught was (occurred) there because Þórir was very-angry and (it) concluded such that Grímr fell (in battle) and his two house-servants but Hergils his son made-his-way through a secret-doorway and Gunnarr became aware (varr) of him and ran after (him) and slew him there (ie in that place) which now is-called Hergilsgrafir (Hergils’s- Graves) (why plural?)