Eftir það leitar Hallsteinn um sættir með þeim Styrkári og Þóri.
After that Hallsteinn tries to get a settlement between them Styrkar and
Thorir.
Varð það að sætt að víg þeirra Helga skyldu á standast heimsókn og fjörráð
við Þóri.
It happened as to settlement that their slaying of Helgi should stand
opposite the home attack and plotting against Thorir’s life.
Síðan var saman jafnað mannalátum öðrum og bættur skakki.
Afterwards the other manslaughter together equalized and disproportion (?)
attoned for.
Hallur var ekki í þessi sætt og fer hann suður yfir fjörð.
Hallr was not in this settlement and he went south over the fjord.
Er hann í Fagradal með Steinólfi um hríð.
He stays in Fairdale with Steinolfr for a time.
Þeir bera nú saman ráð sín og gaf Hallur það ráð til að þeir sætu um líf
Ketilbjarnar, kvað hann þá mest aðra hönd af Þóri ef honum yrði nokkuð,
héldu nú njósnum um hvern tíma Ketilbjörn væri heima í Tungu.
They consult together and Hallr gave that advice that they sit in ambush
regarding Ketilbjorn’s life, said him to be most on the other hand(?) of
Thorir if it became at all (possible?) to him, kept now scouting about each
time Ketilbjorn was at home in Tongue.
En það var háttur Ketilbjarnar þá er hann var heima að hann hélt njósnum
ofan til Bæjar.
And it was Ketilbjorn’s custom then when he was at home that he kept watch
down towards Farms.
Með honum var Ásmundur Naðursson og Vöflu-Gunnar.
With him was Asmundr Nadursson and Voflu-Gunnar.
18. kafli
En um haustið litlu fyrir veturnætur fengu þeir Steinólfur og Hallur njósn
af því að Ketilbjörn var heima.
But during the fall a little before winternights, Steinolfr and Hallr got
news of it that Ketilbjorn was at home.
Þeir gengu þá á skip fimmtán saman, Steinólfur og Hallur, Loðinn og Galti,
fylgdarmenn þeirra.
They went then on a ship, fifteen together, Steinofr and Hallr, Lodinn and
Galti, their followers.
Þeir róa vestur yfir fjörð og lentu í Laxárós.
They row west over the fjord and landed at the mouth of Salmon River.
Þar kom til móts við þá Grímur af Völlum og Hergils son hans.
There (they) came to a meeting with them, Grimr of Volli and Hergil, his
son.
Þeir voru tíu saman.
They were ten all together.
Þeir fóru upp til Tungu um nóttina og varð engi maður fyrr var við en þeir
höfðu tekið bæinn á þeim.
They went up to Tongue during the night and no man became aware before they
had taken their (á þeim?) farm.
Þar var fyrir Ketilbjörn og Ásmundur Naðursson og þrír menn aðrir.
There were beforehand Ketilbjorn and Asmundr Nadursson and three other men.
Gunnar hafði riðið áður um daginn vestur á Þórisstaði og er hann var þar
kominn spyr Þórir hvaðan hann væri að kominn.
Gunnar had ridden before during the day west to Thorir’s steads and when he
had arrived there Thorir asks whence he had come.
"Frá Ketilbirni," segir hann.
“From Ketilbjorn,” says he.
"Ekki ertu auðnumaður," segir Þórir, "því að svo dreymdi mig í nótt að hann
mundi þurfa manna við."
“You are not a lucky man,” says Thorir, because I dreamt during in the night
that he would need men with him.”
Gunnar segir: "Það þykir mér undarlegt er þú situr heima, kappi slíkur sem
þú þykist vera, en hinn kærasti vin þinn eigi í hlut og þurfi manna við."
Gunnar says, “It seems to me remarkable that you sit at home, such a
champion as you seem to be, when the dearest friend of yours is concerned
and needs men with him.”
Þórir segir: "Hafa skal góð ráð þó að úr refsbelg komi."
Thorir says, “(It) shall be good advice even though it comes out of a fox’s
skin.”
Bað hann þá taka Kinnskæ hinn unga.
Bade him take Kinnskae the younger.
Riðu þeir þaðan sex saman um nóttina, Þórir og Guðmundur og Kinnarsynir
tveir og Vöflu-Gunnar.
They ride from there six together during the night, Thorir and Gundmundr and
two of Kinnar’s sons and Voflu-Gunnar.
En úr Múla fór Grímur og þrír menn aðrir.
And Grimr and three other men went out of Muli.
Þeir riðu nú tíu um nóttina suður yfir Þorskafjörð.
They rode now ten during the night south over Thorskafjord.