16. kafli

Þórir sat í búi sínu og hafði fjölmenni mikið. 

Thorir stayed at his farm and (the farm) had many people.

Kvikfé hans gekk mjög í landi Hrómundar í Gröf en þar fyrir var Þórir því vanur að hann gaf Hrómundi gelding hvert haust en lamb á vorum. 

His livestock succeeded greatly in Hromundr's land in Grof, and there previously Thorir was therefore accustomed that he gave Hromandr a gelding each fall and a lamb in the spring.

Það fé varð gamalt og gekk með mörkum Þóris.

That sheep became old and it went with Thorir's mark.  

Það var eitt haust að Þórir vandar um við rétt og varð þeim að orðum. 

It was one autumn that Thorir finds fault with the sheep gathering in the autumn and they came to words (I am guessing as to the meaning here).      (Z. vanda 3: v. um e-t við e-n, to find fault with one for a thing, complain of)

En er Vöflu-Gunnar heyrði orð þeirra hljóp hann upp að Hrómundi og hjó til hans og varð þegar að vígi. 

And when Volfu-Gunnar heard their words, he jumped up (and) attacked Hromundr, and hacked at him and there was immediately a fight.  (Z. hlaupa 4: h. at e-m, h. á e-n, to attack one)

Þessu varð Þórir svo reiður að hann rak Gunnar í brott og fór hann þá í Múla til þeirra Gríms. 

(At) this, Thorir became so angry that he drove Gunnar away, and he then went to Mula to the Grimms.

En þeir gáfu honum bólstað í Þorskafjarðardal þar er nú heitir á Gunnarsstöðum og gerði þar bú en var stundum með Ketilbirni.

And they gave him a farm in Thorskafjardardale (Cod's-firth's-valley), where it is now called Gunnar's-stead, and there became there a farm, and (he) stayed a while with Ketilbirn.

17. kafli

Þormóður hét maður norðlenskur. 

Thormodr was the name of a man from the north (of Iceland).

Hann stökk norðan fyr víga sakir. 

He fled from the north on account of a slaying.

Hann kemur á Hjalla til Helga og skorar á hann til vistar. 

He arrives at Hjalla to Helgi and calls on him for lodging.

En Helgi játti að taka við honum ef hann sætti áverkum við Þóri ef hann kæmi í færi. 

And Helgi consented to receive him if he would reconcile the (matter of) the bodily injury with Thorir if he were to enter into an opportunity (i.e., "if he got a chance"). 

Þessu játar Þormóður.

Thormodr agrees to this.

En það var litlu síðar er Þórir reið Kinnskæ hinum gamla yfir Þorskafjörð. 

And it was a little later when Thorir when Thorir rode Kinnskae the old over Thorskafiord.

Þormóður var við sétta mann og var fólginn í þangi þar er Þórir skyldi á land ríða. 

Thormodr was with six men and it was concealed in seaweed there where should ride on land.  (??)

Og er hann reið af vaðlinum hljóp Þormóður upp og lagði til hans og kom lagið í síðu á hestinum og hljóp millum rifjanna. 

And when he rode out of the shallow water, Thormodr jumped up and stabbed at him and the blow landed on the side of the horse and it ran between the ribs.

Þórir hljóp af baki hestinum en hesturinn ærðist og hljóp út á sjóinn. 

Thorir jumped off the horse's back, and the horse ran mad and ran out to the sea.

Þórir brá sverði og hjó Þormóð banahögg. 

Thorir drew (his) sword and gave him his deathblow.   (Z. höggva 1: h. e-n bana-högg, to give one his deathblow)

Þá hlupu þeir Helgi ofan í fjöruna og skaut Þórir spjóti í gegnum þann er fyrstur fór. 

Then Helgi jumped down to the beach, and Thorir shot a spear into the one who was going first.

En er þeir Helgi sáu að tveir eru fallnir, snýr þá síns vegar hver þeirra. 

And when Helgi saw that two had fallen, he then turns his way to each of them. (?)

Þórir hljóp eftir Helga og elti hann út til Kálfár og vó hann undir Helgasteini út frá Hjöllum. 

Thorir ran after Helgi and pursued him out to Kalfar (cabbage-dangerous-illness??) and killed him below Helgastein, out beyond Hjollum. 

Eftir það fór Þórir heim. 

After that Thorir went home.

Þar heitir nú Þormóðstangi er hann féll við sjóinn en Hesttangi þar er Kinnskær kom á land.

It is now called Thormodstang (Thormud's-point-projecting-into-the-sea) there where he fell by the sea, and Hesttangi (Horse-point-projecting-into-the-sea) where Kinnskaer came to land.