Somebody should make this into a movie. There are some scenes here that would look great on a big screen. IMHO.


Og er Ketilbjörn sá það lést hann fara vilja með Þóri og kvað eitt skyldu yfir þá ganga. 

And when Ketilbjorn saw that he professed (that he) wants to go with Thorir and alone said (he) should then go over. 


Fer hann þá ofan með strenginum. 

He then goes down by menas of the cord.


Þórhallur Kinnarson kveðst og fara vilja en Þrándur langi kvað Sigmund eigi það spyrja skulu að hann þyrði eigi að fylgja þeim er hann hafði þó heitið sinni liðveislu. 

Thorhallr Kinnarson said for himself (that he) also wants to go and/but Thrandr "Tall" told Signmund that should not ask that it not be necessary to follow them when he had yet promised his support.


Þórir var nú kominn í hellinn og dró þá til sín hvern er ofan kom.

Thorir had now come into the cave and then gathered to himself those who came down.


Bergsnös nokkur gekk fram við sjóinn allt fyrir fossinn og fóru þeir Björn Beruson og Hyrningur þar á fram og þaðan upp undir fossinn. 

Some rocky projection went forward along the sea and all before the waterfall, and they, Bjorn Beruson and Hyrningr, went forward there and then up under the waterfoll.


Þeir höfðu þar tjald hjá snösinni því að eigi mátti nær vera fossinum fyrir skjálfta og vatnfalli og regni.

They had there a tent next to the projecting rock because (no one) could stay near the waterfall for shivering and waterfall and rain.


Þeir Þórir tendruðu ljós í hellinum og gengu þar til er vindi laust í móti þeim og slokknuðu þá login. 

They, Thorir (and the others), lit lights in the cave and went until wind came up against them and then extinguished the torches.


Þá hét Þórir á Agnar til liðs og þegar kom elding mikil frá hellisdyrunum og gengu þá um stund við það ljós þar til er þeir heyrðu blástur til drekanna. 

Then Thorir called to Agnar for help and at once a great lighting came from the cave's entrance and they then went for a while with the light until they heard hissing of dragons.


En jafnskjótt sem eldingin kom yfir drekana þá sofna þeir allir. 

And as soon as lighting passed over the dragons they all then slept.


En þá skorti eigi ljós er lýsti af gulli því er þeir lágu á. 

And then light was not lacking which shined from the gold where they lay.


Þeir sáu hvar sverð voru og komu upp hjá þeim meðalkaflarnir. 

They saw where swords were and came up next to the hafts of the swords between the two ‘hjölt.’ 


Þeir Þórir þrifu þá skjótt til sverðanna og síðan hlupu þeir yfir drekana og lögðu undir bægsl þeim og svo til hjartans.

They, Thorir (and the others), then grabbed the swords and next they jumped over the dragons and stabbed them under their shoulders and so to their hearts.


Þórir fékk tekið hjálminn af hinum mesta drekanum. 

Thorir was able to take the helmet off the largest dragon. (I had to remember, from a previous section, that the dragons were said to have helmets on their heads.)


Og í þessi svipan þrífur hinn mesti drekinn Þránd lang og fló með hann út úr hellinum og þegar hver að öðrum og hraut eldur af munni þeim með miklu eitri.

And in this fight the largest dragon Thrand long and flew with him out of the cave and at once what to others smoke flew out of the mouths with much malice.


Nú sáu þeir er úti voru að glæddi úr fossinum. 

Now they who were outside saw that quickened (?) out of the waterfall.


Þeir hlupu úr tjaldinu. 

The jumped out of the tent.


En drekarnir flugu upp úr fossinum og sáu þeir Björn að einn drekinn hafði mann í munni sér. 

And/but the dragons flew up out of the cave, and they, Bjorn (and the others,) saw that one dragon had a man in its mouth.


Þóttust þeir þá vita að allir mundu þeir látnir er í hellinn höfðu farið. 

It seemed to them then wise that they all would leave, (those) who had been in the cave.


Hinn mesti drekinn flaug lengst, sá er manninn hafði í munni.

The largest dragon flew for a long time, the one that had a man in its mouth.