Þat er at segja nm [I assume this should be "um"] Hrana, at Signý elskaði hann því meir sem hún sá, at hann var öðrum frægri. Hafði hann þat í ráði við hana at sigla til fleiri landa ok verða víðar kunnugr, en hún latti hann þess ok kveðst eigi mega sjá af honum.

"Er ok annat tvennt," segir hún, "at hvorki vinnr þú meir annars staðar til frægðar en hér, ok líka þarf þín við í þessu takmarki."

Féllst hann þá á ráð hennar ok gekk hann þá at eiga hana þetta sumar. Samvist þeirra varð góð ok löng. Hann var mjök vinsæll maðr ok stórauðigr, því framar sem honum jókst þar aldr ok hann vann meir ok meir til hvorstveggja, því ætíð, þegar at víkinnar kómu, var hann fremstr í flokki til at afstýra þeim ok eyða, hvar til hann hafði ok stóran styrk of þeim tveimr skipbrotsmönnum, er hann eitt sinn hjálpaði þar við eyjarnar, sem nefndir eru Björn breiðskeggr ok Þórir fimi, báðir íslenzkir. Þeir fylgdu Hrana ævilangt eftir þat. Hann hafði tekit þá af skipbroti þeirra.

Hrani kom eigi til Íslands aftr, svo sem faðir hans hafði spát. Þau Signý áttu eina dóttur. Hallveigu at heiti. Fleiri barna getr eigi, sem menn viti upp á víst.

Hrani andaðist á sóttarsæng, þá gamall var orðinn. Hafði hann átt sjö bardaga í Eyjum fyrir utan þann, sem hann felldi Galta ok þræla hans, áðr hann sigldi. Ok endar hér þann veg sögu af Hrana hring Egilssyni.