Nú skilst Hersteinn frá liðinu með þrem tigum manna þangað sem hann sagði hinn síðasta náttstað verið hafa Þorvalds Oddssonar, því að hann var þá farinn af vist sinni.

Nú er ókyrrt í héraðinu og mikil umræða og samandráttur liðs af hvorratveggja hendi.

13. kafli

Það varð til tíðinda að Hænsna-Þórir hvarf brott úr héraðinu við tólfta mann þegar hann spurði hverjir í málið voru komnir og fréttist alls eigi til hans.

Oddur safnar nú liði um dalina, Reykjardal hvorntveggja og Skorradal, og um allar sveitir fyrir sunnan Hvítá og þó hafði hann mart úr öðrum sveitum.

Arngrímur goði safnaði mönnum um Þverárhlíð og Norðurárdal að sumum hluta.

Þorkell trefill safnaði mönnum hið neðra um Mýrar og Stafholtstungur og suma Norðurdæla hefir hann með sér því að Helgi bróðir hans bjó í Hvammi og hefir hann hann með sér.

Nú safnar Þórður gellir liði vestan og hefir eigi mart lið. Hittast nú þessir allir er í voru málinu og hafa alls tvö hundruð manna, ríða nú ofan fyrir utan Norðurá og yfir á að Eyjavaði fyrir ofan Stafholt og ætla yfir Hvítá þar sem heitir Þrælastraumur.

Þá sjá þeir mannaferð mikla fyrir sunnan ána. Er þar Tungu-Oddur og nær fjögur hundruð manna. Gæða nú ferðina og vilja fyrr koma til vaðsins. Hittast nú við ána og hlaupa þeir Oddur af baki og verja vaðið en þeim Þórði gengur ógreitt framreiðin og vildu gjarna komast á þingið. Slær nú í bardaga og verða þegar áverkar. Féllu fjórir menn af Þórði. Þar féll Þórólfur refur bróðir Álfs úr Dölum, virðulegur maður, og hverfa nú frá við svo búið. Einn maður féll af Oddi en þrír urðu mjög sárir.

Þórður snýr nú málinu til alþingis. Þeir ríða nú heim vestur og þykir mönnum mjög hallast hafa metorð vestanmanna.

Nú ríður Oddur á þingið. Hann sendi heim þræla sína með hross. Jórunn kona hans spurði tíðinda er þeir komu heim.