Nú líður nóttin af hendi og þegar um morguninn ríður Þórir og þeir fóstrar í Norðurtungu.

The night now passes (af hendi = on the part of?) and at once during the morning Thorir rides, and they, the foster-relatives, to North-tongue.

 Er þar fjöldi manna kominn og var sveininum gefið seturúm en Þórir reikar á gólfinu.

A multitude of men has arrived and the boy was given a seat, but Thorir strolls on the floor (is pacing?).

Það getur Þorvaldur að líta er hann situr á pallinum og þeir Arngrímur og töluðu sín á milli.

Thorvaldr sees that, that he sits at the on the raised floor and they, Arngrimr (and he), talked between themselves.

"Hver er sjá maður er reikar um gólfið?" segir Þorvaldur.

"Who is the man who is walking on the floor?" says Thorvaldr.

Arngrímur svarar: "Hann er barnfóstri minn."

Arngrimr answers: "He is my foster child."

"Já," segir Þorvaldur, "hví skal honum eigi rúm gefast?"

"yes," says Thorvaldr, "Why won't he be given room?"

Arngrímur kvað hann eigi varða.

Arngrimr told him it isn't of importance. (Z. varða 3?)

"Eigi skal svo vera," sagði Þorvaldur og lætur kalla hann til sín og gefur honum rúm að sitja hjá sér.

"It shall not be so," said Thorvaldr and has him called to him and gives him room to sit beside him.

Spyrjast síðan almæltra tíðinda.

Then the common news was asked for.

Hann svarar Þórir: "Raun var þetta er Blund-Ketill rændi mig."

He answers Thorir: "It was a robbery when Blund-Ketill robbed me."

Þorvaldur spurði: "Er sæst á?"

Thorvaldr asked: "Has it come to terms?"

"Fjarri fer um það," segir Þórir.

"Far from it concerning that," says Thorir.

"Hví gegnir það Arngrímur," sagði Þorvaldur, "að þér höfðingjar látið þá skömm fram fara?"

"Why does Arngrimr go against that," said Thorvaldr, "that to you, chief, then caused shame to take place?"

Arngrímur svarar: "Lýgur hann mestan hlut frá og er alllítið til haft."

Arngrimr answers: "He lies concerning  many things and has had very little use for."

"Var það þó satt að hann hafði heyið?" segir Þorvaldur.

"Was it yet true that he had hay?" says Thorvaldr.

"Hafði hann víst," segir Arngrímur.

"He certainly had (hay)," says Arngrimr.

"Bær er hver að ráða sínu," sagði Þorvaldur, "og kemur honum fyrir lítið vinfengi við þig ef hann skal þó undir fótum troðinn."

"A farm (?) is what to advise him (??)," said Thorvaldr, "and little friendships comes for him with you if he shall nevertheless trod one under foot."

Þórir mælti: "Allvel líst mér á þig Þorvaldur og svo segir mér hugur um að þú munir nokkuð leiðrétta mitt mál."

Thorir said: "It very well seems to me to you, Thorvaldr, and I forebode that you will somewhat put right my case."    (Z. hugr 4)

Þorvaldur mælti: "Eg hefi lítið traust undir mér."

Thoraldr said: "I have little authority." (see Z. traust 1)

Þórir mælti: "Eg vil gefa þér fé mitt hálft til þess að þú réttir málið og hafir annaðhvort sektir eða sjálfdæmi svo að óvinir mínir sitji eigi yfir mínu."

Thorir said: "I want to give you have my livestock to that that you put the matter right and have either a fine or a right to judge in one's own case so that my enemies don't sit before me."

Arngrímur mælti: "Ger eigi þetta Þorvaldur því að eigi er góðum dreng að duga þar sem hann er en þú átt við þann um er bæði er vitur og vel að sér og að öllu vinsæll."

Arngrimr said: "Don't do this, Thorvaldr, because it is not good honor to help where he is than you have with that concerning when both it is wise and well to oneself and that all popular."

"Sé eg," segir Þorvaldur, "að þér leikur öfund á ef eg tek við fé hans og anntu mér þess eigi."

"I see," says Thorvaldr, "that you envy if I receive his livestock and you don't grant that."    (Z. leika 8)

Þórir mælti: "Svo er að að hyggja Þorvaldur að fé mitt mun reynast frítt og aðrir menn vita að mér er eigi fé goldið víða fyrir mitt eigin."

Thorir said: "So it is to intend, Thorvaldr, that me property will prove to be free and other men know to me it is not my property repaid far and wide for my own property."